Zes jaar geleden heb ik een uitgebreide reportage over een Slowaaks kinderdagverblijf geschreven, die geplaatst werd in het decembernummer van het blad Kinderopvang. Waarom Slowakije? Omdat ik het opvallend vond dat voorbeelden van goede kwaliteit van de kinderopvang in het buitenland altijd in de Scandinavische landen werden gezocht. Ik kom zelf uit Slowakije en ik was zelf, meer dan een halve eeuw geleden, een kinderdagverblijf-kind.

Op de kinderopvanglocatie van Purdue University hebben de kinderen de beschikking over een pracht van een speelplaats. Mooie speeltoestellen, ruimte om te rennen, maar ook natuurhoeken met planten, verstopplekjes en kronkelige houtsnipperpaadjes. Maar naar buiten kijken, voorbij het hek van de speelplaats, kan niet.....

Iedereen in de kinderopvang weet het: het blijft hard werken om het negatieve beeld dat in Nederland heerst over kinderopvang te veranderen. Vaak heb je het gevoel dat je twee stappen voorwaarts doet, maar dan weer drie achteruit. En dan is het verleidelijk om te kijken naar andere landen en hoe het daar geregeld is. Van oudsher natuurlijk Scandinavië waar het recht op kinderopvang voor elk kind verankerd is in de grondwet. Wauw!

Brancheorganisatie VGOB beantwoordt prangende vragen van gastouders. Dit keer 'Ik heb een conflict met één van mijn vraagouders: Hoe handel ik dit professioneel af? Wat mag ik van het gastouderbureau verwachten?'

We zien het steeds vaker; kinderopvang organisaties met een eigen Twitter- of Facebookaccount. Leuk om bijvoorbeeld foto’s van kinderen te kunnen delen met ouders. Het werkt heel gemakkelijk. Je hoeft absoluut geen technische kennis te hebben en je kunt zo aan de slag. Het lijkt allemaal zo onschuldig, maar vergis je niet...

Ik blijf mij er telkens weer over verbazen dat er nog steeds organisaties zijn die niet beschikken over adequate managementinformatie. En dat in deze tijd, waarin iedere euro telt en waarin betrouwbare én tijdige informatie van levensbelang is. Ik zal het wel niet begrijpen, denk ik dan, maar hoe kun je een organisatie sturen die op het randje balanceert als je niet precies weet hoe het er nu en in de toekomst voor staat?

Tijdens mijn zonnige vakantie werd ik opgeschrikt door het nieuws, dat het afgelopen jaar weer minder baby's zijn geboren. Mijn oude werkgever CBS stelde dat het aantal geboorten even laag is dan de jaren 80 van de vorige eeuw. Het zou allemaal te maken hebben met de aanhoudende crisis. Daarnaast stellen vooral vrouwen rond de 30 jaar het krijgen van een kind uit.

Zo halverwege de zomervakantie zit voor mij de vakantie er alweer op. Nu weer aan de slag op de bso. Dat is even wennen met minder groepen en dagen van 08:00 tot 18:30 uur.

Ga eens (even) achterover leunen en probeer zo objectief mogelijk te bekijken hoe u het binnen uw kinderopvangorganisatie de afgelopen zes maanden heeft gedaan. Welke ontwikkelingen u ook heeft ervaren, het was vast zwaar de afgelopen zes maanden.

Regelmatig horen we de term ‘innovatie’ voorbijkomen in de media: ‘Innovatie heeft het bedrijf van de ondergang gered’ of: ‘Dankzij innovatie zien we de toekomst van ons bedrijf weer voor ons’. Spannende titels over vernieuwingen die organisaties aan durfden. Vaak door economische teruggang worden organisaties verplicht om over innovatie na te denken. Maar als het om kinderopvang gaat, worden we dan warm van het woord innovatie? Zijn we er (al) klaar voor?