Stralend kijkt ze me aan als ik haar bevestigend toeknik op haar vraag: ‘Mag ik helpen Jeanette?’. Ze smeert direct de zonnebrandcrème uit over mijn armen. Wat ruikt het lekker in de kamer; de peuters heb ik net allemaal ingesmeerd. Met een schuin oog kijk ik naar de klok en schrik van de tijd. ‘Al weer later dan ik dacht’, mompel ik en aan de kinderen vraag ik: ‘Zijn jullie klaar om te gaan?’ ‘JAAA’, krijg ik terug uit alle monden.

Onze beweegweken zitten er weer op. En wat waren het geweldige dagen. In de eerste beweegweek hadden oranje groente en fruit een hoofdrol.

Ooit gehoord van 'kleefstof'? Kleefstof gaat over verbinding. Over sociale contacten. Over hoe nodig het is om onszelf met elkaar te verbinden, thuis en op ons werk. Dat betekent bijvoorbeeld mensen insluiten in plaats van uitsluiten. Waar dat lastig is of wordt, strooi je meer kleefstof en maak je net wat meer werk van het bouwen aan je 'tribe'. Lees hier de nieuwe blog van Jolanda!

Het is al een tijd geleden, maar ik weet het nog goed. Vorig jaar juni haalde ik mijn dochter op van de kinderopvang en een van de pm'ers vroeg: 'Je bent toch niet met de auto hé?' De reden daarvoor? Mijn dochter was een van de modderigste kinderen van de opvang die dag. Geen echte verrassing, het was namelijk modderdag.

Aan de manier waarop de kinderen praten kan ik opmaken dat er iets is gebeurd in de woonkamer terwijl ik heel even in de keuken ben. Het is de hoogste tijd om mijn hoofd even om de hoek van de deuropening te steken voor inspectie. De kinderen staan allemaal dicht bij elkaar en in hun midden zie ik een kleine dreumes op de grond zitten met om hem heen allemaal kleine plantjes, bloemenaarde en naambordjes…

Ik was afgelopen week aanwezig bij een bijeenkomst over de toekomst van onze samenleving. Over hoe we samen-over-leven. Hoe zien we dat? Wat is daarbij belangrijk? Wat willen we behouden? Waar hebben we afscheid van te nemen? Wat moeten we veranderen en waar liggen de kansen?

Naar het theater, de bioscoop, pretpark, dierentuin: het is niet voor alle kinderen weggelegd. In sommige gezinnen is er gewoon geen geld voor dit soort uitstapjes.

Vanaf dat een kind geboren wordt, begint de motorische ontwikkeling. Van het grijpen van voorwerpen en het trappelen van de benen in rugligging, tot het omrollen van de buik naar rug. Daarna gaat een kind tijgeren, kruipen en vervolgens zelfs lopen. Voor je het weet roepen ze ‘ik ben sneller dan jij, ik ga je inhalen!’ en loop jij daar hijgend achteraan.