Vrijdag had ik de eer om te spreken op de landelijke IKC dag. Ik stond pas in de middag gepland en maakte van de gelegenheid gebruik om deel te nemen aan de bestuurstafel in de ochtend.

Je kunt het bijna niet gemist hebben; het gesol met de kinderen Howick en Lili. Al weken zijn we (opnieuw) in de ban van de schrijnende situatie die deze twee kinderen treft. De linkse oppositie sprak er schande van en het Jeugdjournaal zette er een flinke schijnwerper op.

Pm'er Romy de Moor wil een moeder geruststellen en laat foto's zien van de eerste dag van haar dochter op de groep. Moeder en dochter zijn zichtbaar tevreden. Lees haar nieuwe blog.

Afgelopen week werd ik geïnterviewd over het thema werkgeluk. Een zeer actueel thema de laatste tijd. Maar wie is er nu verantwoordelijk voor je werkgeluk?

We weten allemaal dat het werken in de kinderopvang, voor zowel pedagogisch medewerkers, – coaches, (locatie)managers, directeuren en bestuursleden, ontzettend hectisch is. In deze tijd is het ook ontzettend druk en stressvol. In dit blog geef ik een waarschuwing over wat er met de baby’s, die nu in de opvang zitten, gebeurt over pakweg vijftien jaar; We creëren een generatie die boordevol stress zit.

In Nederland zijn 77.000 mensen werkzaam in de Kinderopvang. 77.000 mensen die hun vak met liefde voor het kind uitvoeren. 77.000 vakmensen. Een vak dat elke keer weer zo belangrijk blijkt te zijn.

Peuters en Kleuters leren anders dan oudere kinderen. Toch willen we ze een educatief aanbod doen. Hoe werkt dat bij deze jonge kinderen?

Worden kinderen in de kinderopvang teveel betutteld en zijn ze daarom minder weerbaar? Jolanda Rikers is het daar deels mee eens, maar legt de verantwoording ook bij andere opvoeders.