Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Blog Jolanda Rikers – Werkgeluk

Afgelopen week werd ik geïnterviewd over het thema werkgeluk. Een zeer actueel thema de laatste tijd. Ook tijdens onze landelijke beroepsvereniging directeuren kinderopvang (bdKO)-bijeenkomst dit najaar staat dit thema centraal.

Maar wie is er nu verantwoordelijk voor je werkgeluk? Ik ben al ruim dertien jaar zielsgelukkig in de kinderopvang. Ik kan me geen leukere sector voorstellen. Het is toch mooiste wat er is: ervoor zorgen dat  kleine kinderen hun talenten ontdekken in een veilige omgeving…

Ik werk al ruim 34 jaar en ook ik heb me wel eens ongelukkig gevoeld in een werksituatie. Veelal omdat ik niet verder kon doorgroeien en mijn werk te weinig uitdagend was. Ik heb iedere keer weer opnieuw de stoute schoenen aangetrokken en een nieuwe baan gezocht. Dat was niet altijd gemakkelijk en in eerste instantie voelde ik mij niet meteen gelukkig op mijn nieuwe werkplek. Toch heeft het mij veel gebracht en leerde ik ook steeds beter mezelf kennen, waar ben ik goed in en wat wil ik ontwikkelen. Uiteindelijk vind je de baan die bij je past. Bij mij was dit pas bij mijn zevende switch op 43-jarige leeftijd.

Wat mij betreft ben je zelf verantwoordelijk voor je werkgeluk

Ik gun dan ook iedereen een dergelijk leerproces. Wat mij betreft ben je zelf verantwoordelijk voor je werkgeluk. Als werkgever faciliteer ik graag medewerkers in hun persoonlijke ontwikkeling. Zo mogen ze zoveel mogelijk hun passie en talenten in hun werk aanwenden en zich verder ontwikkelen middels aangeboden trainingen en opleidingen. Je mag ook participeren in organisatiebrede projecten en activiteiten. Wil je dit allemaal niet dan is het misschien tijd om je werkgeluk ergens anders te zoeken. Ik gun je veel werkgeluk!


Ik las vandaag een artikel over de lage weerbaarheid van kinderen en dat dit deels wordt veroorzaakt door het mijden van risico’s in de kinderopvang. Met het laatste ben ik het eens. Lees de vorige blog van Jolanda over betutteling. Klik hier


 

1 REACTIE

  1. Mevrouw Rikers
    Een baas is verantwoordelijk voor de cultuur op de werkvloer.

    Een baas is voorbeeld voor werknemers.
    Ik zie al weer met grote zorg dat jullie
    Ha ha in je directeuroverleg de bril van zelfgenoeg zaam heid niet aflegt..!
    Zet de bril van maatschappelijke organisatie op durft ontdekken erkennen dat de (belasting)gelden weer of nog stééds naar Amerika gaan en jullie hypotheek..
    Probeer nog een kijkrichting die van het echte sociale maatschappelijke perspectief..en
    ontdek dat als jullie echt met alle directeuren je eigen persoonlijke verantwoordelijkheid neemt, dat de bedrijven hier in Nederland samen een cluster worden. Beetje filosofie mevrouw Rikers.
    Een toekomst voor kinderopvang..
    Divers als de basisschool. Vrijheid van onderwijs vanaf 2 jaar kunnen jullie borgen. Jullie directeuren neemt verantwoordelijkheid voor een sociale culturele onderlaag .
    Of graaf de bril van echte democratie. Op. Vrijheid gelijkheid broederschap.
    Van onderaf neemt elk ongetwijfeld verantwoordelijkheid voor haar eigen hachje.
    De bril van overleven..overgeven aan wat de baas wil.
    De directeur wil.
    En als je durft zien..dan zie je dat we dat gedrag voorleven dat kinderen dat als nabootsing gedrag krijgen.
    Morele verantwoordelijkheid mevrouw Rikers. Meneer Notten van Korein kan er ook wat van. Die is in Arnhem goed bezig geweest. Vanuit zijn economische bril. Reflectie lui. Reflecteer. Neem verantwoordelijkheid. Overheid laat je geen loer draaien door deze beroeps groep die het onderscheidingvermogen ontbeert.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.