Al die stress blijkt ook wel uit deze quote van een kinderopvangeigenaar: “Al mijn tijd en energie wordt opgeslokt doordat ik maar geen personeel kan vinden. Ik raak al mijn plezier in mijn werk kwijt.”

Waarom laten we ons zo opslokken door al dit moeten? Wil je laten zien dat je er alles aan doet om superkwaliteit te bieden? Dat je voor kwaliteitsverbetering gaat? Want dat is natuurlijk wat je in je hart het allerliefste wilt: de allerbeste omgeving bieden voor baby’s (en natuurlijk de oudere kinderen).

Ik ga je helaas verklappen dat de manier waarop we nu met zijn allen in de stressmodus en overlevingsstand zitten, juist zorgt voor stagnatie en niet voor die vooruitgang in de kwaliteit die we voor ogen hebben. Het lijkt wel of we pas weer adem durven te halen als alle veranderingen voorbij zijn.

Nog een quote: “Als we over vijf jaar alle pedagogisch medewerkers die met baby’s werken getraind hebben, dan kunnen we weer investeren in de rust en ontspanning die nodig is.”

Maar wat hebben de nieuwe bkr-regeling en de opleidingseisen voor zin als we in de overlevingsmodus zitten? Of je nou 1 op 4 staat, of 1 op 3 en je hoofd zit nog helemaal vol met de nodige portie stress, dan maakt het geen verschil. Je kunt je ook afvragen wat professionals kunnen leren als hun hoofd helemaal overstroomt.

‘Zet je babybril op; kijk en voel vanuit hun perspectief wat zij nu nodig hebben’

We maken ons echt zorgen of de baby’s die nu in de kinderopvang zitten wel die rust en liefde krijgen waar ze recht op hebben. De overlevingsstand waar we nu in zitten, is namelijk funest voor hun welzijn en ontwikkeling. Ergens voel jij dat waarschijnlijk ook. Dat gevoel knaagt misschien wel aan je.

Jij voelt ook dat we pas de kwaliteit verbeteren als we door de bril van de baby’s gaan kijken. Als we gaan voelen waar ze op dit moment recht op hebben. Dat is niets meer of minder dan rust en liefde.

Wij willen dan ook een oproep aan je doen: Durf je gevoel te laten spreken. Durf vanaf nu te kiezen om je niet meer te laten leiden door de stress en stop met overleven. Heb de moed om te kiezen voor rust, voor jezelf, voor je team(s) en voor de baby’s. Zet je babybril op; kijk en voel vanuit hun perspectief wat zij nu nodig hebben.

Dit zorgt ervoor dat je ruimte schept om vanuit rust te voelen en te kijken waarin jij en je team nu mogen ontwikkelen. Met als resultaat dat je stopt met alleen maar bezig te zijn om te overleven en kijkt waarin je nu moet investeren om echt te zorgen voor die kwaliteitsverbetering.

Misschien wil je wel een energieker team dat niet doodop is. Of wil je een team dat niet meer vanuit de automatische piloot werkt, maar echt aandacht heeft voor de baby’s. Of een team dat eindelijk openstaat voor de veranderingen die jij zo belangrijk vindt, zonder dat er je merkt dat jullie stagneren.

Voel eens wat voor jou, je team(s) en de baby’s op dit moment nodig is. Om in het nu vooruitgang te creëren, waar de baby’s recht op hebben. Dan maken we stappen voorwaarts. Let’s do it!

In haar vorige blog uitte Sanne haar zorgen. Door de combinatie maatregelen van de nieuwe BKR regeling en de salarisverhoging, dreigt de kwaliteit in de babyopvang achteruit te gaan. Lees meer