Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Goed voorbeeld: zo kun je omgaan met zorgenkinderen op de opvang

Kinderen met een extra ondersteuningsbehoefte, gedragsproblemen of een moeilijke thuissituatie. Het aantal zorgenkinderen op de kinderopvang neemt steeds verder toe. Dit vraagt soms om ondersteuning van zorginstanties. Hoe kun je als pm'er op een zo goed mogelijke manier samenwerken met deze instanties en wat kun je als kinderopvang zelf doen om kinderen zo effectief mogelijk te ondersteunen?  
© oksix / stock.adobe.com

Kober kinderopvang heeft daar iets op gevonden. Ze werken sinds september 2022 met een zorgteam van intern begeleiders. Deze mensen hebben extra kennis en informatie gericht op de individuele ondersteuning van kinderen gecombineerd met andere kinderen op de groep. De begeleiders worden ingezet om de ontwikkeling van een specifiek kind te stimuleren. Zodoende worden pedagogisch professionals ontlast, ondersteund en begeleid.

Pedagogisch professionals ondersteunen

Nikita Hermans is teammanager zorgteam bij Kober kinderopvang en pedagogisch beleidsmedewerker bij de afdeling Pedagogiek en Kwaliteit. Ze is zeer tevreden met de resultaten die dankzij dit zorgteam al zijn bereikt. ‘Omdat we nu veel meer kennis in huis hebben, weten we beter hoe we met verschillende casussen kunnen omgaan. Dankzij het zorgteam kunnen we pedagogisch medewerkers meer expertise bieden en kinderen, indien nodig, nog specifieker ondersteunen.’

De maatschappij verandert

Waarom Kober kinderopvang voor deze werkwijze kiest? Volgens Hermans zijn de behoeften van de doelgroep veranderd. ‘We zien tegenwoordig een ander soort kinderen binnenkomen dan bijvoorbeeld tien jaar geleden. Dat is ergens ook logisch omdat de maatschappij ook aan verandering onderhevig is. Tegenwoordig kun je bijna alle informatie die je nodig hebt opzoeken op internet. Er zijn bijvoorbeeld eindeloos veel verschillende podcasts met tips over slapen te beluisteren en social media staat bomvol met opvoedtips. Ouders vragen dus ook meer van onze medewerkers. Ze hebben bijvoorbeeld meer verzoeken over het eten of het slapen. Dat is niet altijd haalbaar in een groepsopvang en vraagt om meer overleg en samenwerking tussen pedagogisch medewerkers en ouders. Meestal weten pedagogisch professionals zelf al heel goed hoe ze met deze verschillende situaties moeten omgaan, maar bij specifieke zorgvragen is dit niet altijd even makkelijk. Naast ondersteuning vanuit een pedagogisch coach, kunnen ze nu dus ook ondersteuning krijgen vanuit intern begeleiders

Nikita Hermans is, naast onder meer bijzonder hoogleraar Ruben Fukkink en expert ouderbetrokkenheid Peter de Vries, een van de sprekers op het KinderopvangTotaal congres Samenwerken in het Netwerk op vrijdag 14 juni. Meer info of aanmelden >>

Meer zorgenkinderen op de kinderopvang

Een andere reden waarom Kober kinderopvang heeft gekozen voor deze manier van werken is omdat er steeds meer kinderen binnenkomen met extra zorgbehoeften. ‘De wachttijden in de jeugdzorg nemen toe, dus deze kinderen kunnen niet snel ergens terecht,’ aldus Hermans. Wat doe je dan ondertussen op de groep? Dit vraagt echt om een andere expertise.

Met het zorgteam kunnen we deze casussen snel en op een fijne manier Ondersteunen. Pedagogisch professionals worden in dit proces meegenomen. Intern begeleiders bieden ondersteuning, gericht op het individuele kind, op de groep. Daarnaast krijgen Pedagogisch professionals tips over deze kinderen in combinatie met de groep. Ze kunnen dit gelijk in de praktijk toepassen. Ook als de begeleiders van het zorgteam niet aanwezig zijn, hebben professionals handvatten om deze kinderen zo goed mogelijk te ondersteunen.

Deze werkwijze zorgt dus voor meer expertise bij de pedagogisch professionals. ‘Alles valt of staat eigenlijk met hen. Ze moeten er in ieder geval heel veel zin in hebben om kinderen met extra zorgbehoeften individueel te begeleiden. Gelukkig vinden veel professionals dit een leuke uitdaging. Dankzij het zorgteam krijgen onze professionals dus meer deskundigheid. De intern begeleider betrekt ouders altijd actief, in samenwerking met de pedagogisch professionals.
Daarnaast bieden we ook een uitgebreid aanbod in trainingen en opleidingen, die zowel intern als extern worden ontwikkeld en gegeven.’

Jeugdzorg

Kober kinderopvang zou ook willen bereiken dat de wachttijden in de jeugdzorg korter worden. ‘Wanneer kinderen met een zorgvraag worden doorverwezen, lijkt het soms eindeloos te duren voordat er hulp komt. Misschien gebeurt er achter de schermen wel iets, maar zo voelt het op de groep en voor het gezin dan niet. We zijn nu met een jeugdzorgpartner een pilot gestart om onze intern begeleiders te leren hoe ze via een model dat jeugdzorg ook gebruikt kunnen observeren en rapporteren. Hopelijk kunnen we dan in de toekomst een deel van de rapportage al aanleveren in plaats van dat dit opnieuw gedaan moet worden. Op deze manier hopen we de wachttijd voor de kinderen te verkorten.

Aanbod aanpassen op de kinderen

Werken met een zorgteam vraagt volgens Hermans ook om flexibiliteit en veel dingen uitproberen ‘We letten heel erg op het belang van de kinderen. Samen met onze intern begeleiders kijken we naar de casussen die eruit springen. Wat heeft meer aandacht nodig? Is het voldoende om de pedagogisch medewerker wat meer handvatten te bieden of moeten we ook dingen veranderen aan de inrichting van de groep?
Vanuit verschillende casussen ontstaan andere projecten waarin wij onderzoeken wat de kinderen nog meer nodig hebben en hoe we ons aanbod daarop kunnen aanpassen. Misschien is het nodig om specifieke groepen te maken afgestemd op de behoeften van het kind of moeten we een samenwerking met een andere instantie aangaan.
Eén van de dingen die we nu ook aan het uitproberen zijn is: wat gebeurt er als je het aantal kinderen op de groep vermindert? We zijn nu aan het onderzoeken wat dit gaat betekenen voor de kinderen de pedagogisch professionals en de organisatie.

Niet ieder kind heeft dezelfde dingen nodig

Aan de andere kant is één van de belangrijkste vragen die je jezelf kunt stellen volgens Hermans: waar ligt die grens? ‘Bij ieder kind ligt deze een beetje anders. Soms kun je met wat hulp van het zorgteam ervoor zorgen dat de kinderen weer kunnen meekomen op de groep. Toch is dit niet voor ieder kind het geval. Ik ben voor gelijke kansen en zie in de praktijk dat ieder kind iets anders nodig heeft. Soms betekent dit een ander soort opvang of specifieke zorg vanuit een andere instantie. Dan kiezen we daarvoor, zodat een kind altijd de begeleiding en zorg krijgt die bij hem of haar past.

 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.