Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Romy de Moor – Het belangrijkste in mijn werk als pm’er

Vandaag werd mij de vraag gesteld wat ik het belangrijkste vind in mijn werk. Poeh, dat is een lastige vraag!
Romy de Moor

Ik vind het belangrijk dat ik goed kan samenwerken met mijn collega’s en dat we op één lijn liggen met elkaar. Het allerbelangrijkste vind ik dat ik elk kind zie. Dat ieder zich veilig voelt bij mij, plezier heeft en met een goed gevoel komt en weer naar huis gaat.

Structureren en grenzen stellen vind ik erg belangrijk. Wanneer kinderen weten wat er komen gaat en wat er van hen verwacht wordt, ontwikkelen ze een gevoel van veiligheid en zekerheid. Kinderen durven zichzelf te laten zien en horen en op avontuur te gaan. Ze weten hoe de dag er uitziet, wat wel en niet gewaardeerd wordt en wat de consequenties van bepaald gedrag zijn. 

Zelf probeer ik niet te ver vooruit te praten. Wanneer ik zeg: ‘We gaan nu even eten, daarna slapen en als we dan gegeten hebben gaan we verven’, zullen veel kinderen na een paar minuten vragen ‘Gaan we al verven?’. Ik benoem hooguit twee achtereenvolgende activiteiten om zo duidelijke structuur te bieden.

Even terug naar de vraag wat ik nog meer belangrijk vind. Rust!

Rustmomenten op de groep vind ik enorm belangrijk, maar ook rust in de omgeving. Wanneer er téveel spullen liggen raken kinderen overprikkeld en weten ze niet meer wat ze ermee aan moeten. Spel komt niet van de grond. Wanneer de kinderen erg luidruchtig zijn pak ik een boek en ga op de grond zitten. Een perfecte én leuke manier om rust te creëeren. Met een zachte stem praten vind ik een must als pm’er. Probeer het maar eens uit. Wanneer je rustig praat, kinderen op een rustige en zachte manier benaderd, creëer je zoveel meer rust op de groep! Fijn voor het kind maar ook zeker voor jezelf.

Naast deze puntjes kan ik een boek schrijven op de vraag wat ik belangrijk vind. Veiligheid, uitdaging, leuke activiteiten, fijne interactie tussen de kinderen, respect voor autonomie, enzovoorts! Zolang het kind maar gehoord en gezien wordt en altijd op nummer één staat, dat is het aller- allerbelangrijkste!


In haar vorige blog had Romy de Moor het over grenzen stellen en structureren. Lees hier het vorige blog van Romy>>

 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.