En wat als de ouders van het jonge kind dit niet kunnen of durven delen met hun ouders/ moeder, omdat die grootouders zo belangrijk zijn voor de opvoeding en de opvang van het kleinkind. De ouders vermijden de eventuele spanningen die dit kan opleveren en willen die liefdevolle grootouders niet vertellen dat hun manier van groot brengen soms niet meer van deze tijd is.

Troosten met snoep en de corrigerende tik

We hadden over die verschillende normen en waarden een uitgebreide discussie met een grote groep pedagogisch professionals tijdens de training Meldcode Huiselijk geweld en Kindermishandeling op een kinderdagverblijf in Amstelveen. Een pm’er vertelde dat het uitleggen aan ouders met een niet-Nederlandse achtergrond, over ‘onze’ normen en waarden, soms het ene oor in gaat en het andere weer uit.* Het antwoord is dan vaak: ‘Zo doen wij dat, dit is onze manier van opvoeden!’

Tijdens die meldcode-training ging het over het overgewicht bij het jonge kind, en dat je obesitas bij jonge kindjes in sommige culturen meer ziet dan bij andere. Ook omdat andere culturen soms een positieve waarde zien in het goed doorvoede kindje. Obesitas wordt in de meldcode juist benoemd als een vorm van kindermishandeling.

Een pm’er stelde daarbij de vraag of de meldcode en wat wij hebben afgesproken wat er valt onder kindermishandeling, ook wordt medegedeeld aan nieuwe Nederlanders. En of ze dit misschien ergens kunnen opzoeken? Of dat er cursussen zijn voor ouders/grootouders uit een andere cultuur?

‘De kinderopvang staat aan de wieg van deze ontwikkeling’

Want dat zou de communicatie met die ouders vanuit de kinderopvang vergemakkelijken en de kinderen helpen om met ‘onze’ manier van opvoeden gezonder groot te worden. Een investering in de toekomst van alle kinderen.

Uit onderzoek is gebleken dat er vier generatie nodig zijn om een cultuurverandering te mogen verwachten. Er is dus nog een lange weg te gaan en de kinderopvang staat aan de wieg van deze ontwikkeling!

*Natuurlijk gebeurt dit ook bij autochtone Nederlandse ouders, maar die zouden de wetten en normen wel makkelijker kunnen weten en hebben hopelijk geen taalbarrière.