De organisatie geeft aan dat het huidige zware economisch tij, bezuinigingen vanuit de overheid, minder bestedingsruimte bij ouders, verlies van banen en een sterke terugloop van het aantal geboortes in deze regio oorzaak zijn van een sterk teruggelopen vraag naar professionele kinderopvang. Dit heeft tot een dusdanige omzetdaling geleid dat de kosten niet meer kunnen worden opgebracht. Op 3 december 2013 is het faillissement uitgesproken over De Speelwerk Groep, Speelwerk Kinderopvang, Speelpeuter, Gastouderopvang en het Lunchplein. Alle medewerkers zijn hierover tijdens een bijeenkomst geïnformeerd. Door de overname door Doomijn blijven in ieder geval 66 locaties bestaan en behoudt tweederde van het personeel zijn baan.
Innovatieve kinderopvang
Speelwerk Kinderopvang staat in de sector bekend als een innovatieve onderneming. In 2012 werd Villa Petit Paradis, het paradepaardje van directeur Walter Hardenberg, uitgeroepen tot Kinderdagverblijf van het Jaar. En Bso Buitengewoon werd in 2013 genomineerd voor Bso van het Jaar.
Doodzonde, vindt Peter Notten, bestuursvoorzitter van de Korein groep in Eindhoven en voorzitter van KINDwijzer, de organisatie waar Speelwerk Kinderopvang lid van was. ‘Het geeft wel aan wat er nu aan de hand is. Een organisatie als Speelwerk Kinderopvang die als maatschappelijk betrokken onderneming voorzieningen op het platteland overeind wil houden en daarnaast innovatieve en hoogstaande kinderopvang wil bieden, redt het niet meer in deze tijd. De marges zijn smal, zeker in plattelandsgebieden.’
Dieptepunt
‘Ik hoop dat de minister maar ook de Tweede Kamerleden nu beseffen dat ze te ver zijn gegaan met bezuinigen op de sector.’ Notten waarschuwt dat de zware tijden bepaald niet voorbij zijn, maar dat de hardste klap nog gaat komen. ‘Organisaties, en zeker de maatschappelijk ondernemers die in moeilijke gebieden zitten, hebben het heel zwaar. De liquiditeit van deze ondernemingen zit op een dieptepunt. De flexibele schil is al wegbezuinigd, reorganisaties met sociale plannen kosten geld, veel van het geld zit in onroerend goed en banken houden de hand op de knip.’
Overheidsbeleid
Notten vindt het overheidsbeleid kortzichtig: ‘Er is nu sprake van kapitaalvernietiging en de kosten voor WW-uitkeringen voor ontslagen personeel zijn hoger dan het op peil houden van de kinderopvangtoeslag voor ouders. En dan heb ik het nog niet eens over de kinderen, die je de kansen ontneemt om zich breed te kunnen ontwikkelen in een goed kinderdagverblijf.’
De Overheid hoeft zich niet te realiseren dat zij een werkgever hoort te zijn voor Pedagogische Medewerkers, Zij moet het ondernemerschap stimuleren en dan komt er werkgelegenheid; of dat nu voor Pedagogisch geschoolde Medewerkers is of een lasser of secretaresse, dat maakt niet uit. De Overheid heeft toch ook niet op de bres gestaan voor het uitsterven van hoefsmeden? Daar hoor ik Marijke Jongerius ook niet over. Het gaat erom dat de markt wel bepaalt wie nodig is. Wij merken nu als gastouderbureau dat veel – voornamelijk dames – zich inschrijven als gastouder omdat zij ontslagen zijn op de kinderdagverblijven en hiermee een behoorlijke boterham gaan verdienen.
Het is helaas een ergernis dat veel mensen dit niet als een beroep zien, maar nog steeds als iets zien wat je erbij doet. Er is een groot percentage van onze ruim 500 gastouders die het tegendeel dag in dag uit laten zien en helaas nog niet de waardering voor krijgen die ze verdienen!
Je bent als gastouder niet minder Pedagogisch bezig dan iemand die werkt op een kinderdagverblijf!
L. D. Luimstra eigenaar gastouderbureau
Wat Peeters alleen noemt maar niet verder op in gaat is de overhead van zulke organisaties. Diezelfde organisaties wisten eind 2009 al dat de overheid de uren – dat wanneer de ouder niet werkt – niet meer ging vergoeden. Diezelfde organisaties zijn gewoon zo bureaucratisch dat zij daar niet op in gespeeld hebben door klantvriendelijk te zijn en goede oplossingen voor hun klanten zijn gaan zoeken. Ook niet gesneden in hun kosten, etc. Natuurlijk worden er wat minder kinderen geboren, vallen er ontslagen bij werkende ouders, maar bovenstaande is het grootste probleem. Sommige organisaties draaien wel omzetstijgingen van 20%! Peeters stelt dat er meer ondernemerschap zou zitten bij de ambtenaren van Onderwijs, Wetenschap en Gemeentes. Laat mij niet lachen.
Wanneer je een beetje normale tarieven hanteert is kinderopvang nog steeds goedkoop. Bij een modaal inkomen en 2 kinderen betaal je nog geen Euro per kind bij een gastouder! Alleen de regeldruk moet en kan naar beneden, daar zijn veel ondernemers veel meer bij gebaat.
Ook moet je het niet uit de commercie halen, dat was voor 2005 het geval, toen had je in elke Gemeente een monopolie! Wanneer de markt vrij wordt gegeven, zal niet elke vroegere monopolist het redden, maar dat zegt meer over die monopolist dan over de rest. Dus wanneer je het als organisatie wilt redden moet je oplossingen bieden voor de problemen die je klanten hebben – dit geld voor elke bedrijfstak!.
L. D. Luimstra eigenaar gastouderbureau
Mee eens een zeer kortzichtig beleid van de overheid.
De kinderopvang heeft een onstuimige groei meegemaakt en is (was) volop aan het professionaliseren.
Er is een intensieve samenwerking op gang gekomen met ROC’s en werkgevers.
Bezuinigen betekent ernstig kwaliteitverlies bijvoorbeeld doordat praktijkopleiders worden wegbezuinigd.
Bezuinigen betekent alleen maar verliezers, ouders die geen dure kinderopvang kunnen betalen, kinderen die hun vaste PM-ers moeten missen en, dan praat ik over mijn doelgroep studenten van de PW-opleidingen, honderden Pedagogisch Medewerkers die hun baan kwijt raken.
Studenten die een paar jaar geleden gestart zijn met de opleiding zien nu dat er geen plaats is voor hen.
Ik vraag mij af of de overheid zich wel realiseert dat de kinderopvang niet alleen een voorziening is voor ouders, maar ook een werkgever voor pedagogisch medewerkers.
Een overheid heeft ook de verantwoordelijkheid om werkgelegenheid voor jonge mensen te stimuleren.
Laten wij voorkomen dat een grote groep pedagogisch medewerksters aan de kant komt te staan en wellicht noodgedwongen verdwijnt in het informele circuit.
Marijke Jongerius, docente op de opleiding Pedagogsch Werk van het ROC Midden Nederland.
ik snap dat grote landelijke organisaties het moeilijk hebben. De overheadkosten zijn dermate groot dat ze niet snel genoeg kunnen schakelen. Oplossing: haal de kinderopvang uit de commercie en stop met verdere privatisering van de kinderopvang. Te veel marktwerking binnen deze branche is niet goed! Deponeer het vooral niet volledig bij onderwijs want daar zit per definitie te weinig ondernemerschap! Ik pleit voor een branche kinderopvang die gekoppeld is aan welzijn, onderwijs en gemeentelijk beleid! Maatwerk per kern of wijk is cruciaal. Den Haag regeert alsof we alleen maar de randstad hebben maar ze zouden verbaast zijn als ze afreizen naar Limburg of Brabant. Harmoniseren kinderopvang en peuterspeelzaal gebeurd hier al jaren!!!