Saskia Brock vertelt hoe dit alles begonnen is. ‘In deze kinderrijke nieuwe wijk moest een basisschool komen. De opdracht werd aan schoolbestuur Xpect 013 gegund en deze wilde er een kindcentrum 0-13 van maken op het kazerneterrein naast het voetbalstadion. Er kwam een stuurgroep en na het opstellen van de visie is er een aanbesteding gedaan en werd drie jaar geleden Humankind gekozen als samenwerkingspartner.’ Marieke, die in de stuurgroep zat, solliciteerde naar de functie van schooldirecteur en Saskia kon vanuit Humankind aan de slag. De twee aanjagers zijn meteen heel intensief samen gaan optrekken en hebben als tandem de opleiding IKC-directeur gedaan. Marieke kwam er al snel achter dat de kinderopvang een ingewikkelde werksoort is en nam zich voor om zich vooral bezig te houden met haar eigen expertise. ‘Ik heb verstand van onderwijs en niet de ambitie om hier in mijn eentje de directeur te zijn. Het was toen ook duidelijk dat dit een groot kindcentrum zou gaan worden. Nu we twee jaar onderweg zijn, krijg ik wel steeds meer verstand van kinderopvang.’
Waarom heeft Humankind ervoor gekozen hier een directeur kinderopvang neer te zetten?
Saskia: ‘Voor Humankind ben ik officieel vestigingsmanager. Toen we nog een klein en startend kindcentrum waren, had ik een tweede locatie onder mijn hoede, maar gaandeweg werd dat te veel. Van de regiodirecteur kreeg ik gelukkig groen licht om fulltime op Willemspoort te gaan werken. Geen overbodige luxe vanwege de snelle groei; een half jaar geleden had ik zeven medewerkers en inmiddels zijn dat er 28.’ Het initiatief om Saskia als directeur kinderopvang te profileren komt van henzelf. Marieke: ‘Wij vonden het vreemd om met twee verschillende termen en titels te werken terwijl we het echt samen doen. Je wilt jezelf als gelijkwaardig directiekoppel presenteren naar ouders en externen. Toen Saskia in het begin twee dagen per week in- en uit kwam vliegen, hebben we daar wel mee geworsteld. We hebben aangegeven dat we gelijkwaardig acteren, maar dan moet dat wel ondersteund worden door onze organisaties. Het is fijn dat dit is opgepakt door Humankind waardoor ze zich kon focussen op deze locatie.’
Wat stemmen jullie op elkaar af?
‘Wat niet?’, zeggen ze bijna gelijktijdig, al hebben ze wel hun eigen expertise. Saskia: ‘Alles wat over onderwijs en haar team gaat, blijft bij Marieke. En alles wat alleen over opvang en mijn team gaat, hoort bij mij. Maar dat wil niet zeggen dat we niet aanspreekbaar zijn voor het andere team. Zo meldde een medewerker van mij zich ziek bij Marieke omdat ik op dat moment even niet beschikbaar was.’
Ze overleggen veel om elkaars visie, standpunten en leiderschap te begrijpen. ‘We zoeken afstemming in de domeinen waarin we de doorgaande lijnen willen realiseren,’ vertelt Marieke. ‘Dat zit bijvoorbeeld in het professioneel handelen van de professionals; we doen met elkaar de opleiding Vreedzaam zodat we dezelfde kennis, taal en grondhouding hebben naar elkaar, ouders en kinderen. Maar ook het kindvolg- programma MijnRapportFolio dat we vanaf twee jaar gaan gebruiken, zetten we breed in voor onderwijs en opvang. Een bevlogen leerkracht kan hier dan weer de pedagogisch medewerkers in scholen. En zo is er op de doorgaande lijnen veel afstemming.’ ‘Het ontwerpen van projecten en het houden van ouderavonden en informatieavonden voor geïnteresseerde ouders doen we samen,’ vult Saskia aan. ‘Bij de bso pakken ze waar mogelijk door op gezamenlijke projecten afhankelijk van de behoeftes van kinderen. En we hebben ook een combibaan van een leerkrachtondersteuner die daarnaast in de bso werkt. We maken gebruik van elkaars ruimtes, zoals de grote keuken in de bso waar een schoolklas les kan krijgen over maten en gewichten bij het koken. We voelen ons één bedrijf met twee expertises.’
Waar sparren de directeuren over?
Beide directeuren sturen ieder hun eigen team aan, maar sparren wel met elkaar over personele issues in het kader van ontwikkelgesprekken, werving en selectie. Marieke: ‘Toen we met zijn tweeën begonnen, deden we de sollicitatiegesprekken samen, maar met de explosieve groei van de kinderopvang kan dat niet meer. Saskia heeft de afgelopen weken twintig mensen aangenomen; dat valt voor mij niet bij te benen.’ Bijzonder is dat het kindcentrum geen enkel probleem heeft om personeel te vinden voor zowel onderwijs als kinderopvang. Saskia: ‘Ik denk dat voor pedagogisch medewerkers meespeelt dat ze in de samenwerking met onderwijs een kans zien om zich verder te kunnen ontwikkelen. Ze vinden het gebouw ook mooi en leerkrachten voelen zich aangetrokken tot de doelgroep van deze mooie wijk. Maar het zit hem vooral in de nieuwigheid en het mee mogen bouwen aan een nieuw team. Je komt niet in een gespreid bedje waar alles al vast staat, maar in een team waar je met elkaar gaat uitzoeken hoe we dit hier gaan doen. Niet iedereen vindt dat fijn trouwens.’
Ze vertelt dat Humankind veel faciliteiten heeft voor (nieuwe) werknemers, zoals een uitgebreid inwerktraject, opleidingsmogelijkheden en doorgroeimogelijkheden naar andere functies. Er is veel belangstelling voor vacatures. ‘Ik zet een vacature meestal maar een halve dag online want als ik dat langer doe, krijg ik veel te veel reacties. We openen volgend schooljaar twee babygroepen en de bso groeit van onderaf door.’
Wat maakt jullie samenwerking zo succesvol?
Hoewel ze hun eigen team aansturen, fungeren ze wel als elkaars achterwacht bij afwezigheid. ‘Ouders weten ook niet beter.’ Ze zijn genomineerd voor de interne prijs van Humankind (de Pareltjes Parade) vanwege hun ‘jaloersmakende samenwerking’. Marieke: ‘Volgens mij omdat wij allebei geen last hebben van ons ego en niet zo nodig de enige baas hoeven te zijn.’ ‘Onze enige drive is: wat is het beste voor kinderen?,’ vult Saskia aan. ‘We zitten bijna altijd op één lijn, maar als dat niet helemaal het geval is, kijken we wat het beste voor het kind is. Daar komen we altijd wel uit. We zetten het kind centraal, ook ten opzichte van onze eigen organisaties. Sommige opdrachten geven we terug aan onze organisatie omdat wij iets anders beter vinden vanuit het belang van kinderen op deze plek. Dat betekent dat we meer ruimte moeten pakken en burgerlijk ongehoorzaam durven te zijn. We zijn een locatie met een eigen visie en eigen gezicht, maar wel aangestuurd vanuit twee organisaties.’ Die volgens Marieke wel beide ruim- denkend en coöperatief zijn. Als je een goed kindcentrum wil ontwikkelen, moet je de verschillende organisatiebelangen loslaten, vinden ze.
Dit is slechts een gedeelte van het premium-artikel ‘We voelen ons één bedrijf met twee expertises’ uit Management Kinderopvang nr. 6, 2023. Meer interessante artikelen lezen? Bekijk hier de abonnementsmogelijkheden >>
