Kinderdagverblijf Pepeloentje ligt net buiten de dorpskern van Groessen, onder Arnhem. Wanneer je de lange oprijlaan oprijdt, voel je meteen de vrijheid van dit prachtige groene buitengebied. Tussen de fruitkwekerijen en de met wilde bloemen begroeide weilanden vind je het frisse, nieuwgebouwde kinderdagverblijf.
Natuurcoach
Natuurcoach Jeannet is een oud-medewerker die hier wekelijks komt om natuureducatie te geven aan alle drie de groepen. Ze start haar dag op de babygroep. Ze zit op de grond met een jongetje van nog geen jaar oud voor zich. Twee dreumesen kijken aandachtig naar de stapel boomstamschijven midden in de kring. De schijven worden gestapeld, en dan weer afgebouwd. Er staat een mand met dennenappels. Een meisje pakt er een in haar knuistje en voelt aan de bijzondere vorm. De kinderen maken voor het eerst kennis met telwoorden, aantallen, hoeveelheden. Jeannet telt samen met de kinderen de stapel schijven, en ook de dennenappels.
Buitenruimte
Buiten begint de zon te schijnen. De buitenruimte voor de baby’s is ruim opgezet. Er is een grote zandbak, een grasveld, een kruidentuintje, er zijn schommels en een trampoline en een volière met Indiase Pauwstaart-duiven. Een schaduwdoek is gespannen over een deel van de ruimte. Alles is op ooghoogte voor de allerkleinsten, net als in de binnenruimte.
Net om de hoek van het gebouw, achter een poortje, staan de buitenbedjes. ‘Bijna alle kinderen slapen hier buiten’, vertelt Ruby. ‘En als het wat kouder is, trekken we een warmere slaapzak aan.’ In een van de bedjes zit een kindje, dat liever rondkijkt dan slaapt.
Geiten, kippen en lammetjes
In de weide staan schapen en een paar geiten te grazen. Een groepje kinderen loopt verwachtingsvol over het gras, richting een houten schuur. De deur van de schuur staat open. Er klinkt gefluister. ‘Zachtjes, we doen heel zachtjes’, wordt er gepreveld. Nieuwsgierig kijken de kinderen om het hoekje, de schuur in. Daar staat moederschaap met twee lammetjes naast zich. Voorzichtig loopt ze met haar kroost langs de kinderen de schuur uit, de weide in. Hoewel sommigen de lammetjes al vaker hebben gezien, blijven de kinderen met oprechte verwondering het tafereel aanschouwen. Er wordt nog even gekeken in het kippenhok, ook in het schuurtje. Trots komt een jongetje met een vers gevonden eitje in zijn hand naar buiten lopen. Hij houdt het omhoog, zodat alle kinderen het kunnen zien.
En wat leren we hier van? Je gunt alle kinderen een groene opvang, maar in de grote steden is het wel een uitdaging om en de m2 te vinden, gelukkig zijn daar wel kinderboerderijen..en er zijn ook initiatieven als de smakelijke moestuin..en daar moet je het mee doen!