Normaal schrijf ik altijd een stukje voorin de bladen Kinderopvang en Management Kinderopvang en kan ik daarin mijn ei kwijt. Maar met een productietijd van zeker zes weken loop je vaak hopeloos achter de actualiteit aan. Eind maart verschijnt het blad Management Kinderopvang waar nauwelijks een woord aan corona gewijd is. Dat voelt raar.

Volgend jaar werk ik 25 jaar voor de kinderopvangbladen dus ik ken de sector door en door en heb alle ups en downs meegemaakt. De vorige crisis, bijna tien jaar geleden, heeft er bij de sector stevig ingehakt. De sector kromp met 25 tot 30 procent. Organisaties vielen om, en vele pm’ers stonden op straat. Het duurde een paar jaar voor de sector weer begon op te krabbelen. Op de hoogconjunctuur van de laatste twee, drie jaar deed zich het volgende probleem voor: een gigantisch personeelstekort. De branche wrong zich in alle bochten om nieuwe mensen te vinden. Er ontstonden weer wachtlijsten maar organisaties konden niet uitbreiden vanwege het personeelstekort.

Het goede nieuws van corona is dat dit probleem waarschijnlijk snel wordt opgelost. Als de voorspellingen van Ed Buitenhek bewaarheid worden, gaat de sector weer krimpen de komende tijd. Ik hoop dat niet opnieuw vele goede pm’ers thuis komen te zitten.

We kregen net wat hoop door berichten uit Den Haag dat er wordt toegewerkt naar kinderopvang als basisvoorziening waarbij alle kinderen van 0 tot 4 jaar recht hebben op 16 uur gratis opvang per week. De overheid had lekker wat miljarden op zak en dit leek nu een mooi doel. In Den Haag zijn ze er eindelijk achter gekomen dat kinderopvang geen oppas is maar een belangrijke en vaak noodzakelijke bijdrage aan de ontwikkeling van kinderen. Maar nu de miljarden er met tientallen gelijk uitvliegen, vrees ik met grote vreze dat deze plannen weer een tijdje geparkeerd worden tot onze economie deze klap weer te boven is.

‘Laten we elkaar ondersteunen in deze moeilijke tijden!’

Het grote voordeel van een basisvoorziening van 16 uur per week is dat de sector niet meer zo enorm afhankelijk is van grillen in de economie. Het onderwijs wordt altijd betaald en ook in en na de crisis gewoon doorbetaald. Scholen gaan niet failliet. Dat zouden we voor onze sector ook wensen. Het goede nieuws is dat staatssecretaris Van Ark er alles aan heeft gedaan om de sector te ondersteunen door ouders te compenseren voor de niet-afgenomen uren. Of het genoeg is… Ik hoop het maar.

Ik word altijd heel boos van kortzichtige reacties die je vaak leest: ‘Ik ga toch niet betalen voor een kind van een ander! Als je voor kinderen kiest, moet je dat zelf maar betalen.’ Dat argument hoor je nou nooit over onze belastingcenten die naar het onderwijs gaan.

Ondertussen werken wij met onze kleine redactie keihard om u van het laatste nieuws over de kinderopvang te voorzien. We bundelen alle belangrijke informatie om iedereen zo veel mogelijk op de hoogte te houden en een hart onder de riem te steken. Laten we elkaar ondersteunen in deze moeilijke tijden!