Mijn lessen pedagogiek zijn regelmatig een drama. Ik ben, in een ver verleden, opgeleid als dramatherapeut. Dat verklaart iets. Ben mede daardoor groot voorstander van drama als didactisch middel. Zo sta ik regelmatig boven op een tafel met verheven stem mijn studenten toe te spreken. Die vinden dat niet zo fijn. Dat is mooi. Het zijn soms net kinderen (in de kinderopvang). Die vinden dat ook ‘niet zo fijn’. Je stem verheffen doe je immers alleen als je een kind moet behoeden voor direct (en ernstig) gevaar…