Het begon met krentenbaard en daarna volgden de waterpokken, hand- voet- en mondziekte en tussendoor ook nog corona en – zoals we dat noemen – ‘gewone’ griep. De kranten berichtten over het RS-virus en ik ben blij dat dat ons tot nu toe nog niet heeft bereikt, in ieder geval niet in zo’n mate dat de kinderen er erg ziek van werden.
Theorie over kinderziektes is een onderdeel van onze opleiding. Het komt zeker van pas als je al wat over kinderziektes weet als er ziektes de kop op steken. Zodra een ouder mij er vragen over stelt, duik ik erin om uit te zoeken wie er wanneer mag komen en wat het voor de andere kinderen betekent.
Iedere week blijven er kinderen vanwege ziekte thuis, maar de kinderen die wel komen zijn ook vaak niet helemaal fit. De combinatie dreumes en zakdoek is meestal niet een heel geweldige en ik maak me dan ook niet populair als ik voor de zoveelste keer een snottebel wil vangen bij een van de kleinsten. Hoe ik ook mijn best doe de kinderen bij te brengen in de elleboog te hoesten, deze leeftijdscategorie denkt er pas aan als het kwaad geschied is. En dus is het niet vreemd dat de ziektes kans krijgen zich te verspreiden.
‘We zouden bijna vergeten dat ziektes een reden hebben. Dat het voor het opbouwen van een goed immuunsysteem belangrijk is voor de kinderen’
We zouden bijna vergeten dat ziektes een reden hebben. Dat het voor het opbouwen van een goed immuunsysteem belangrijk is voor de kinderen. Dat het dus misschien ook een goed teken is dat er van alles rondgaat. Dit was heel anders tijdens de lockdown-periodes met corona. Het was toen zeer opvallend dat de kinderen niet snotterden, er geen kinderziektes rondgingen…
Gek eigenlijk dat ziekte bij kinderen eigenlijk nooit goed uitkomt; er is bijna iemand jarig, er staat een vakantie gepland, we willen leuke activiteiten plannen met de kinderen…
En terwijl ik dit een beetje aan het overpeinzen ben, lees ik in een van de heen-en-weerboekjes van de kinderen dat zoonlief erg veel ‘nee’ zegt, ook als hij het eigenlijk niet meent. Of ik daar even op wil letten. Want het zou sneu zijn als ik dit niet wist. Het was me inderdaad al opgevallen. En ineens hoor ik in de kamer nog een ander jongetje heel hard NEE zeggen. Zou het besmettelijk zijn onder peuters? Het zal toch niet…?
Bedankt voor het delen van deze interessante blog, Jeanette van Dijk! Het is zeker waar dat er momenteel veel kinderziektes rondgaan, wat voor ouders en professionals in de kinderopvang een uitdaging kan zijn. Het is goed om te benadrukken dat het opbouwen van een goed immuunsysteem belangrijk is voor kinderen, en dat het hebben van ziektes daar een rol in kan spelen. Het is ook herkenbaar dat peuters vaak veel ‘nee’ zeggen, en ik vraag me af of dat inderdaad besmettelijk kan zijn onder peuters! Ik zal zeker je blog bekijken voor meer informatie en praktische tips. Bedankt voor het delen! Mijn blog: https://andersenlab.de/services/mobile-development