Dyani Janga (21) is pedagogisch professional met hart voor zijn vak. Hij vindt het prachtig om impact te hebben op de ontwikkeling van kinderen, maar loopt als man in de kinderopvang altijd op zijn tenen. ‘Het voelt als een tikkende tijdbom. Stel dat je op een dag vals beschuldigd wordt, kan dat je hele carrière én reputatie verwoesten.’
Mannen
Dyani, je doet het fantastisch. Sommige ouders denken misschien anders, maar uit 18 jaar ervaring weet ik dat professioneel en zorgzaam omgaan met kinderen automatisch vertrouwen uitstraalt naar de ouders. Zo straal je rust uit en zit je in de flow, niet in je hoofd – dat leer je steeds meer naarmate je ervaring groeit. Echt, ik zou je graag als collega hebben.
Dat er zo weinig mannen werken, ligt wat mij betreft niet aan de ouders. Wel zijn er veel dominante vrouwen die soms de teamsfeer beïnvloeden, en sommige vrouwen voelen zich minder verbonden met de kinderen, wat ook merkbaar kan zijn.
doen en wat hij beter kan laten. Iedere man, en hier Dyani, mag het zelf uitzoeken en doet wat hem het beste lijkt.
We weten dat het goed is dat er mannen binnen de kinderopvang werken en er is behoefte aan meer van hen. Hoe kan het dan zijn dat er geen duidelijke aanwijzingen zijn voor hen die al binnen het werkveld werken?
Groet, Thijs
(ingelogd op het account van een ander)
Wat goed dat Dyani het naar zijn zin heeft in de kinderopvang en wat jammer dat hij al weet dat hij deze gaat verlaten binnen 10 jaar. Ik ben man en al 7 jaar werkzaam in de kinderopvang. Ik werk vooral op de BSO maar ook regelmatig op de POV. Ik doe daar ook de verzorgingstaken die daar bij horen. Bij mijn twee werkgevers binnen de kinderopvang kreeg/krijg ik alle ruimte en voel mij gesteund in alles wat ik doe. Wel heb ik gesprekken gevoerd met bijvoorbeeld managers en pedagogisch coaches over wat de mogelijke houding van ouders met mij doet.
Wat ik mis in alle publicaties met betrekking tot de man in de kinderopvang is wat de man in kwestie het beste moet doen