De boodschap van hoogleraar Pedagogiek Micha de Winter is ‘stop met de etikettering en psychiatrisering van onze kinderen’. In het televisieprogramma Brandpunt dat zondagavond werd uitgezonden uitte De Winter zijn zorgen over kinderen die te snel een etiket, bijvoorbeeld ADHD, krijgen opgeplakt.
Onnodig Ritalin-gebruik
Door deze overhaaste diagnose slikken tien keer zoveel kinderen de medicatie Ritalin dan noodzakelijk. Volgens de hoogleraar voelen ouders een grote druk om de opvoeding van hun kind(eren) tot een succes te maken. Druk gedrag van kinderen wordt als lastig ervaren en huisartsen schrijven te gemakkelijk Ritalin voor. ‘Baat het niet, dan schaadt het niet’, zo wordt gedacht’, aldus De Winter. ‘Als er signalen zijn dat een kind in de toekomst een verhoogde kans heeft op ADHD, faalangst of andere psychische problemen, dan wordt er direct preventief opgetreden.’ Het lijkt zo net alsof er iets mis is met onze kinderen, terwijl uit onderzoek juist blijkt dat kinderen in Nederland heel erg gelukkig zijn, volgens een onderzoek van Unicef zelfs het gelukkigst van alle geïndustrialiseerde landen in de wereld.
Vreedzame Wijk
De Winter pleit voor het versterken van het sociale netwerk rondom het kind. Zo zou hij graag het huisbezoek terug willen laten keren: de leerkracht bezoekt één keer per jaar het thuisadres van het kind en bouwt zo een betere band op met de ouders. Als voorbeeld noemt hij het De Vreedzame Wijk dat in de Utrechtse wijk Overvecht wordt uitgevoerd. Niet alleen op school, ook in de wijk worden kinderen gestimuleerd om respectvol met elkaar om te gaan. De school kent de vreedzame methode, het wijkcentrum, de speeltuin en de wijkagenten ook.
Bekijk hier het interview met Micha de Winter bij het tv-programma Brandpunt >>
Moet zijn: Jammer DAT het woord onnodig zo makkelijk gezegd wordt.
Onze dochter van inmiddels 8 jaar heeft AD(H)D en gebruikt ook Ritalin. Doordat ze medicijnen gebruikt komt ze er nu aan toe om zich sociaal te ontwikkelen en te leren. Voorheen had ze een hoofd vol gedachten, snel ruzie, veel onacceptabel gedrag en kon niet goed luisteren en concentreren, thuis, en op school. Ook zij zelf was hier vaak heel verdrietig over, had een lage eigenwaarde en angsten. De diagnose en medicatie zijn niet over één nacht ijs gegaan, ze is terdege onderzocht. Vergelijk hebben wij zeker wel, ze heeft een tweelingzus die geen kenmerken van AD(H)D vertoond.
Nu kan ze meer ontspannen zichzelf zijn en kan ze de zo nodige sociale omgangsvormen ontwikkelen en staat veel blijer in haar leven.
Beste Marloes,
Het is inmiddels aangepast in de tekst, baten en schaden, zo andersom slaat de uitspraak kant noch wal! Bedankt voor je oplettendheid!
Er wordt heel erg de nadruk gelegd op ouders en opvoeding, maar ik leg meer het probleem bij de scholen, die als het kind te druk is of anders is dan andere kinderen, direct de ouders aansporen om kinderen te laten testen en als de ouders dit niet willen (omdat het kind dit niet nodig heeft) in mijn geval dreigen met een melding bij het AMK. Ik heb jaren tegen gehouden dat mijn kind aan de medicatie kwam, maar ben uiteindelijk ook gezwicht omdat zowel mijn kind als ik geen leven meer hadden door de school.
Ouders doen hun best om op te voeden,maar het probleem ligt bij de scholen, die gewoon geen lastige kinderen willen.
En als je , in hun ogen, een lastig kind hebt, heb je een probleem.
En je kind een nog groter probleem want die moet via speciaal onderwijs maar zorgen dat hij later een leuke baan kan krijgen.
Ik neem aan dat bedoeld wordt::
‘Baat het niet dan schaadt het niet.’
m. vr. gr.
Marloek Pennink