De Volkskrant publiceerde onlangs een opiniestuk over het maken en delen van foto’s van kinderen in de kinderopvang. De reacties erop waren vooral negatief en de positieve kant werd weinig gezien. Een lastige kwestie als je het mij vraagt.

Ik vond het in mijn tijd als pm’er meer dan geweldig om ouders leuke foto’s en filmpjes te sturen. Maar het is natuurlijk niet verkeerd je af te vragen wat ouders zouden willen. Ik denk persoonlijk dat de ouder niet zit te wachten op een foto waarop het kind erg verdrietig is of helemaal onder de snottebellen zit. Ja, het is de realiteit, maar dat weet de ouder zelf ook wel. Liever zien ze een foto waarop hun kind lacht, speelt, net iets geleerd of ontdekt heeft of fijn bij de juf zit. Dan kan de ouder met een gerust hart doorgaan met werk.

Onopgemerkt foto’s maken

Als het gaat om wat de kinderen willen en fijn vinden, denk dan aan de manier waarop de foto gemaakt wordt. Doe je het onverwachts en onopgemerkt of forceer je het kind te lachen? Maak je er wellicht een opmerking bij als “lach eens” of “kijk eens naar mij”? Doe je even de haren van het kind goed of geef je instructies? Ja, dan geef je het kind een bepaalde druk voor foto’s en de gedragingen voor als er eventueel foto’s worden gemaakt.

Wat vinden pm’ers en ouders?

Ik vind het een interessant onderwerp en heb aan verschillende mensen hun meningen gevraagd. Heel interessant om verschillende meningen te horen en mooi om te zien hoe het in iedereen iets oproept.

Melanie (pm’er) vindt de ouderapp verspilde tijd. Ze stelt dat ze er is voor de kinderen, om hen te verzorgen en te helpen in hun ontwikkeling, ze te stimuleren, liefde te geven, zodat ze zich veilig voelen. ‘Ik ben niet hun fotograaf’, zegt ze. Daarnaast vindt ze de foto’s vaak geforceerd en haal je de kinderen uit hun spel, je leidt ze af door die telefoon boven hen te houden. Ook vraagt Melanie zich af of we wel rekening houden met de vraag of kinderen überhaupt wel op de foto willen. Een kind tussen de 0 en 4 jaar kan dat niet aangeven.

Marloes, moeder van twee kinderen op de basisschool, vertelt dat haar dochter wel eens uitspreekt dat ze niet wil dat haar foto doorgestuurd wordt. Marloes vindt dan ook dat wij hier eens mee moeten stoppen. ‘We leren pubers dat ze niet zomaar foto’s van elkaar mogen maken en doorsturen, terwijl dat toen ze jonger waren wel dagelijks bij hen gebeurd is.’ En dat gebeurt niet alleen op de opvang. Zelf stuurt Marloes ook foto’s door naar opa’s en oma’s. Ze vindt het persoonlijk dan ook leuk om foto’s te krijgen van de opvang, zeker als het van een leuke activiteit is. Maar ook zij vindt dat de kinderen hierin weinig te vertellen hebben. Zo vertelt ze dat ze, wanneer de kinderen thuiskomen met een verhaal, er weleens op inhaakt door te zeggen: ‘Ja wat leuk, ik zag het op de foto van de juf’. Daarmee komt het gesprek al snel ten einde, er blijft weinig te vertellen over voor de kinderen omdat we het allemaal al gezien hebben.

Positieve en negatieve kanten

Monique Dongelmans (bestuurder Kinderopvang Mundo) deelt de mening dat delen van verhalen en foto’s in de ouderapp positieve en negatieve kanten kent. Voor ouders kan het fijn zijn te zien dat hun kinderen het leuk hebben. Voor de pm’ers is het een middel hun trots voor het vak te laten zien. Een ander voordeel is dat de foto’s en het verslag een mooie invalshoek kunnen zijn voor een gesprek met ouders. Maar als het gaat om de privacy van het kind, krijgt Monique een ‘big brother’ gevoel. Welke foto’s er worden gedeeld, is ook nog een lastig punt vindt Monique. Het kind moet er leuk opstaan en het moet gezellig zijn. Gevolg is dat de ouder de indruk heeft dat het kind het fijn heeft vanwege het mooie plaatje. Terwijl dit een momentopname is. Zowel intern als extern leveren de foto’s en de discussie erover soms gedoe op, stelt Monique. Ze deelt de mening van Melanie: er gaat veel tijd verloren waardoor er minder tijd is voor oprechte interactie met kinderen.

Dat het onderwerp verschillende meningen kent is duidelijk. Ik ben erg benieuwd naar jouw mening. Wat vind jij van het delen en het maken van foto’s? Waar ligt de grens voor jou, voor de opvang, maar ook voor het kind? Laat het vooral weten!

De zin en onzin van de ouderapp: moeten we onze tijd beter besteden?