Hoe klein ze ook zijn, baby’s kunnen al heel duidelijk grenzen aangeven over wat hun persoonlijke ruimte is. Zij beginnen bijvoorbeeld te jammeren of ze gaan rusteloos bewegen. Het is aan je team om hier gehoor aan te geven. Maar dit kan nog wel eens een uitdaging zijn. Door alle drukte zien we namelijk niet altijd hoe baby’s hun grenzen aangeven. Zodra hier overheen gestapt wordt, gaan baby’s huilen. Dit is hun laatste redmiddel om via communicatie aan te geven dat hun grens bereikt is.
Zonder rust, is het heel moeilijk om de signalen en de grenzen van de baby’s snel aan te voelen en op te anticiperen. Ook als je niet gewend bent om je eigen grenzen aan te geven, is het heel lastig om die van baby’s aan te voelen. Wij zien nogal wat locatiemanagers en pedagogisch medewerkers die ontzettend hard werken. Dit is een enorme kracht. De valkuil is echter wel dat we dan vaak over onze eigen grenzen heen gaan. Onze gedachte: ‘Niet zeuren, maar werken’, ligt hier vaak aan ten grondslag. Herken jij dat ook dat je niet wilt piepen, maar gewoon altijd maar doorgaat? ‘Het dat zal wel moeten, toch?’
Dat betwijfel ik. Als wij niet goed luisteren naar onze eigen gevoelens, oftewel het de kiem in smoren, dan leren we dat de baby’s ook. Net zo goed, dat baby’s mogen huilen, mogen wij ook onze grenzen aangeven. Daar mogen we echt gehoor aan geven. Als we dat namelijk niet doen, dan raken we uitgeput. Dan vergaat de motivatie en het plezier in het werk. Helaas gebeurt dat nog best vaak. Wij weten dat de passie ergens diep van binnen zit, bij zowel jou als je team. Maar soms is deze echt verdwenen omdat we te ver gaan en niet naar onze eigen grenzen luisteren.
Wil je dus je team coachen om de grenzen van baby’s te bewaken, dan raden we je aan om te beginnen met het bewaken van je eigen grenzen. Herken je het als je moe wordt? Als je uitgeput raakt? Als je eigenlijk te ver bent gegaan? We willen je vragen om hier eens bij stil te staan. Dat doe je vooral, door meer rust in te bouwen in je werk. Door simpelweg te voelen wat je voelt. Want door al dat geraas, geren en gevlieg, vergeten we dat nog wel eens.
Vervolgens kun je ook kijken of je team over hun eigen grenzen heen gaat. Dat kun je heel goed merken, doordat hun energie opraakt. Het zijn dezelfde kenmerken waar je bij jezelf alerter op mag zijn. Ga eens met elkaar in gesprek in hoeverre jullie over je eigen grenzen heen gaan. Pas als je dat voelt, kun je aanvoelen wanneer baby’s hun grenzen aangeven en voel je beter aan hoe je hier gehoor aan kunt geven. Zodat jij, je team en de baby’s weer opladen tijdens de dag.
We horen heel graag van je terug wat dit inzicht jou opgeleverd heeft.
‘Ik heb de petitie ‘Kom op voor Kinderopvang’ getekend. Teken jij dit ook? Ik ben van mening dat een BKR van 1 op 3 de pedagogische kwaliteit geen boost zal geven.’ Lees in de vorige blog van Sanne waarom zij dit vindt
