Het is lekker weer dus een prima moment om naar buiten te gaan. “Ga maar heel hard rennen en schreeuwen, nu mag het!” Er wordt druk gefietst en leuk gespeeld. De kinderen kunnen buiten goed hun energie kwijt.

Als het even over elven is zeg ik tegen mijn collega “ik ga de tafel vast dekken!” Wanneer ik richting de koelkast loop bedenk ik me dat het al weer een tijd geleden is dat we tosti’s hebben gegeten. De kinderen zijn hier dol op! Ik beleg een aantal boterhammen met kaas en stop ze in het tostiapparaat…

“We zijn er weer!” roept Sam. 

Alle kinderen komen binnen en trekken hun jas uit. “Ga maar lekker aan tafel zitten, dan krijgen jullie een tosti”. Vin kijkt naar het tostiapparaat en vervolgens weer naar mij. Hij denkt even na. “Jij hebt groene ogen, en wat zit er tussen het brood?” Even snap ik de logica van zijn verhaal niet, maar terwijl hij mij wil vragen wat er tussen de tosti zit ontdekt hij mijn groene oogschaduw. Dit moest hij ook even benoemen…

“Ik heb bruine ogen, en het groene wat je ziet is oogschaduw, kijk maar eens goed” antwoord ik. Vin stopt zijn duim in zijn mond en bestudeerd mij nauwkeurig.”Wanneer je buiten in de zon speelt zie je ook schaduw” zegt Vin. “Ja lieverd, daar heb je gelijk in.” Heerlijk die kindergedachten… 

‘We hebben bakken vol met speelgoed, maar vaak is er maar heel weinig nodig voor de kinderen’

Na het eten gaan we van tafel af. In mijn tas vind ik nog een plattegrond van mijn laatste wandeling. Ik leg het ergens neer en al snel vindt Vin het. “Kijk een kaart” zegt hij. “Nou zeg, dat ziet er spannend uit!” Ik plak de kaart vast op de kast. Een aantal kinderen rent ernaartoe en bestuderen hem nauwkeurig. Vin zegt “ik ga even kijken hoe we moeten voor de schat” hij gaat met zijn vinger over de kaart en kijkt heel serieus. “We moeten in de gang, daar kunnen we de schat vinden!” Hij trekt zijn vriend aan zijn arm, laat zijn geheime plek op de kaart zien en rent vervolgens de gang in. Al snel komt hij op mij af met een speeltje in zijn hand. “We hebben de schat gevonden Romy. Echt een goede kaart had jij hoor!” 

Eenmaal terug op de groep wordt de “schatkaart” nog eens goed bestudeerd en wordt er flink gediscussieerd over de geheime plekjes. “Nu moeten we even naar buiten, daar is ook nog een geheim gangetje Romy…”

We hebben bakken vol met speelgoed, maar vaak is er maar heel weinig nodig voor de kinderen. Hun eigen fantasie en de vriendjes en vriendinnetjes op de groep zijn het beste speelmateriaal wat ze kunnen hebben!

Meer blogs lezen? Kijk dan hier 

De vorige keer schreef Romy een blog over buiten spelen en doktertje spelen. ‘Soms heb je maar heel weinig nodig om er iets moois van te maken’. Lees deze blog