Ik spreek vaak mijn zorg uit over de kinderen, wanneer de kinderopvang (bij de aanvang in maart 2019) en wat vaker ook de scholen dichtgingen. En nog steeds komt het met regelmaat voor dat scholen tijdelijk dichtgaan of groepen kinderopvang sluiten in verband met besmettingen en uitval op die locaties.
Waarom die grote zorgen over kinderen?
Voor een bepaalde groep kinderen kan de tijd thuis een ware hel zijn. We weten dat tussen de 90.000 en 127.000 kinderen per jaar in Nederland geweld meemaken en dat zijn de kinderen waarvan bekend is dat ze onveilig opgroeien en mishandeling meemaken. Het is bekend dat deze cijfers in de praktijk veel hoger zijn. Het is dus nog maar een topje van de ijsberg.
Sommige kinderen hebben inmiddels meerdere malen fulltime geleefd als in een oorlogssituatie, konden geen kant op en zijn op die momenten vooral bezig geweest met overleven. Regelmatig waren de plekken om even op adem te komen, te kunnen praten en gezien te worden onbereikbaar. Zeker na bijna twee jaar van lockdowns is het belangrijk dat er kwalitatieve zorg geleverd blijft worden aan kwetsbare kinderen en hun gezinnen. Maar dat kan nu simpelweg niet altijd.
‘Bij deze wil ik je vragen om goed voor jezelf te zorgen’
Voor kinderopvangorganisaties, evenals de ouders, is het al tijden jongleren. Wel open, niet open, onder welke omstandigheden, welke maatregelen zijn er nu, uitval en meer. Veel energie in organisaties gaat dan nu ook naar praktische zaken. Zoals het opvolgen van de verstrekkende maatregelen die deze branche opgelegd krijgt en het inspelen op actualiteiten rondom corona. En daarnaast is er ook nog sprake van een oplopend personeelstekort, waar de kinderopvang ook nog mee te dealen heeft.
Niet alleen zorg voor de kinderen, maar ook voor jou!
Ik zie bij veel professionals en organisaties (net als bij veel ouders/verzorgers en kinderen) dat de rek eruit is. Veel professionals zijn dan ook moe en houden al een hele tijd veel ballen in de lucht.
Bij deze wil ik je vragen om goed voor jezelf te zorgen. Pas als jij voor jezelf zorgt, kun je weer zorg bieden aan het kind. Ga voor kwalitatieve zorg en houd de veiligheid van kinderen goed in de smiezen. Besef hoe de onrust die jij voelt ook weer voelbaar kan zijn op de groep of binnen/rondom het gezin waar je werkzaam bent als gastouder of nanny.
Daarnaast merk ik ook dat organisaties minder tijd hebben voor verdieping. Het vereist aandacht, kennis, reflectie en overleg met collega’s om signalen van kindermishandeling op te pikken. Maar in deze periode is het voor veel professionals in de kinderopvang vooral overleven. Er is nauwelijks nog tijd voor verdiepingscursussen en professionalisering. Terwijl personeel juist op die momenten even op adem komt, ze nieuwe inspiratie krijgen en weer voelen waarom ze voor hun vak hebben gekozen.
Hoe kom jij op adem?