En dan kiezen wij er dus ook voor om de stap te zetten van dienstverleningsplekken naar ‘communityplekken’ waar gemeenschappen zich kunnen vormen. Die stap levert ook bij collega’s de nodige vragen op. Want: moet dat nou allemaal, dat werken vanuit Asset Based Community Development? Werken aan ontmoeting en verbinding, vanuit wat er in een wijk al is en wat mensen te bieden hebben? Ja, ik denk dat het moet omdat we het ons niet meer kunnen permitteren om zoveel ‘sociaal kapitaal’ onbenut te laten.

Ruimte maken

Kijk naar de zorg. Als die op de huidige voet verder gaan, moet in 2030 een op de drie werkende Nederlanders in de zorg werken. En dus moet het anders en daar biedt ABCD handvatten voor. Door ruimte te maken voor mensen zodat alles wat zij te bieden hebben, benut wordt. Een interessant boek waarin dit op een prettige manier wordt uitgelegd, is ‘Altijd Nieuw Gedoe!’. De titel verklapt dan ook direct wat we met z’n allen moeten verduren. Samenleven is per definitie gedoe. Geen stijgende lijn omhoog, maar – als het leven zelf – met ups and downs.

Contact van mens-tot-mens

Momenteel ervaren wij, in onze organisatie, gelukkig de nodige ‘ups’. Het pionieren blijkt een aantal van onze collega’s als een warme jas te passen. Hun enthousiasme én inzet ‘in het daadwerkelijk gaan doen’ werkt aanstekelijk. Zo is de eerste Buurtpicknick voor en door de buurt, op een Sam&ko-locatie, een feit. Die bleek niet alleen hartstikke gezellig, maar ook belangrijk. Omdat contact van mens-tot-mens de eerste stap is in prettiger samenleven. Wetenschappelijk onderzoek laat niet voor niets zien dat mensen die tenminste zes buurtbewoners kennen langer, gezonder en gelukkiger leven. Als je regelmatig burencontact hebt, ben je tevredener over je eigen leven. Alle reden om te werken aan ontmoeting en verbinding. Ook, of door de locaties in de buurten misschien wel juist, vanuit de kinderopvang.

Rode draad van buurtverbinding

Op het terrein hing letterlijk een rode draad. Die verwijst naar het netwerk dat er in de buurt al is en waarbinnen onze medewerkers, ouders en bewoners zijn verbonden. De uitnodiging aan iedereen, bewoners, organisaties, ondernemers, is om erbij aan te haken. Op een manier die past; iedereen kan zelf draden aan de rode draad verbinden. Hoe meer verbindingen het netwerk telt, des te sterker is het buurtweefsel. Dan heb je samen meer kennis, bekenden, spullen, kwaliteiten en talenten te delen en krijg je samen meer voor elkaar. De volgende ABCD-wijkontmoeting staat al gepland, in weer een andere buurt. Hoe die eruit zal zien, is nog niet duidelijk. Geen buurt is immers hetzelfde!

Spelen met de regels

Een van onze medewerkers heeft, vanuit haar passie, een voortrekkersrol genomen. Zij gedijt uitstekend buiten de gebaande paden en vaste kaders. Ze maakt zich momenteel hard voor een boekje over kinderopvang en ABCD. En dus gaat dat er komen, boordevol inspirerende praktijkvoorbeelden. Ze besmet collega’s met haar enthousiasme. Ze mailde me dit: “Zoals ik laatst vol overgave deelde met iedereen die aan tafel zat: het ontwikkelen van nieuwe competenties en kwaliteiten werkt hetzelfde als bij jonge peuters. Als er ruimte is voor uitproberen, foutjes waarvan je mag leren en er vertrouwen wordt gegeven dat je iets kan, is het kind ontspannen en is er welbevinden. En dat is een voorwaarde om te kunnen ontwikkelen. In die zone leer je immers het meest!” Haar mail sloot af met een mooie quote: wie niet met de regels kan spelen, zit erin gevangen. Laten we ons vooral niet laten vangen!