In Nederland vinden we nog steeds dat mensen in de zorg hun werk doen vanuit een roeping. Dat klinkt ook zo mooi, iets doen omdat het een roeping is. ‘Geweldig hoe die medewerkers in de zorg en kinderopvang, met zoveel passie, hun werk doen.’ Hoezo, vanuit passie en roeping? Het is gewoon hun werk, waar ze een diploma voor hebben behaald en een salaris voor krijgen. Maar in Nederland is bedacht dat je pas geld mag verdienen als je werkt in de ICT of politiek. Of als je rechter, accountant, advocaat of een hoge ambtenaar bent.
‘Een pluim voor onderwijs, kinderopvang en de zorg’. De regering snijdt zichzelf enorm in de vingers, neem dat van mij aan. Al die mensen in beroepen die nu veel minder geld verdienen dan mensen ‘met knappe koppen’, zijn straks nergens meer te vinden. Of ze verhuren zichzelf als goed verdienende ZZP’ers. Het is geen nieuws als ik schrijf dat laagopgeleiden (veel) minder verdienen dan hoogopgeleiden. De kloof tussen rijk en arm wordt alleen maar groter. Ik vind het zo verschrikkelijk oneerlijk en zo verschrikkelijk dom. Dus: zo slim zijn ze in Den Haag niet (maar ze krijgen daar wel een enorm goed salaris voor).
‘Als we niet ingrijpen, is er straks een chronisch tekort aan pedagogisch medewerkers in de kinderopvang.’
De regering schrijft het zelf ook in de formatiestukken: er is vrees om de gratis kinderopvang door te voeren omdat er zo’n tekort is aan personeel. En daarbij schrijven ze ook dat het mede de reden is waarom ze géén opvang aanbieden aan niet-werkende ouders. Maar die hebben het juist zo hard nodig! Ieder kind zou recht moeten hebben op kinderopvang. Voor mij was er maar één voordeel te bedenken bij het voorstel voor gratis kinderopvang, en dat was het verbeteren van de toegankelijkheid. Alle kinderen evenveel kans geven op een goede start voor hun vierde levensjaar.
Het is al lang bewezen dat een goede beloning loont. Dat die onnozele uitspraken als ‘passie en roeping’ ver achterhaald zijn. Dat werken aan een pc of bureau, vergaderen of debatten voeren echt niet beter is dan kinderen opvoeden, verzorgen en voorbereiden op een plek in onze maatschappij. Ondertussen heeft 71 procent van onze prachtige branche een groot tekort aan personeel en wordt er geschat dat 37 procent van de openstaande vacatures onvervulbaar zijn.
‘Gratis kinderopvang’ roepen terwijl het ministerie zelf schrijft dat gratis kinderopvang gaat leiden tot chaos, zegt genoeg. Het gáát niet leiden tot chaos, het is al chaos. 37 procent niet op te vullen vacatures in de kinderopvang: dat zegt toch genoeg? Dus maak het beroep pedagogisch medewerker tot een vak waar mensen trots op zijn, de kinderopvang een branche waar mensen graag willen werken. Met een daarbij behorend salaris. Die pluim mag het ministerie dan zelf in hun zak steken!
