‘Wil je me kriebelen?’ Menig pedagogisch professional zal deze vraag wel eens krijgen van een kind. Maar hoe reageer je daarop? Is kriebelen, aanraken of aaien nog wel van deze tijd, waarin zoveel angst heerst rondom ongewenste aanrakingen? Hoe implementeer je aanraking met aandacht in de kinderopvang? En hoe betrek je ouders daarbij?
Vragen die bij iedereen wel iets oproepen. Misschien worden we er een beetje ongemakkelijk van. Maar aanraken is een eerste levensbehoefte en het is belangrijk dat we ons daar bewust van zijn, stelt Corina Elzenaar. Corina, eigenaar van Happy Kids Massage, heeft een eigen kindermassagemethodiek ontwikkeld en geeft trainingen aan kinderopvangprofessionals en ouders hoe ze massage kunnen inzetten als aanvulling op een gezonde opvoeding.
Huidhonger
Corina is bang dat, door een tekort aan liefdevolle en aandachtige aanraking, meer kinderen last krijgen van huidhonger. ‘Huidhonger is letterlijk dat de huid honger heeft door een gebrek aan gewenste aanraking met aandacht’, legt Corina uit. ‘Wanneer je niet met aandacht wordt aangeraakt heb je meer last van depressie, agressie. Als iemand je met aandacht aanraakt voel je: je doet ertoe. Je mag er zijn. Wanneer je minder wordt aangeraakt, voel je je minder gewaardeerd. Aanraking is de manier om te laten zien dat de ander waardevol is.’
‘We zijn in een tijd gekomen waarin steeds minder met aandacht wordt aangeraakt. Dat kan onder meer komen door regels binnen religies, er is angst gecreëerd door de me-too-beweging, waardoor men bang werd dat aanraking verkeerd begrepen wordt, daarnaast biedt bijvoorbeeld de mobiele telefoon afleiding van aanraking met aandacht.’
Is huidhonger te herkennen bij een kind? ‘Kinderen vragen vaak zelf om aanraking. Bijvoorbeeld kinderen die steeds vragen: wil je me even kriebelen, met een kriebelliedje? De manier van aandacht vragen kan een manier zijn om huidhonger te herkennen, maar dat blijft lastig en voor elk kind is het verschillend. Het ene kind zal meer behoefte hebben aan aanraking dan een ander kind.’
Aanraking in de kinderopvang
Het is belangrijk dat er gekeken wordt – zeker binnen de kinderopvang – naar wat wél kan. ‘Van nature hebben we behoefte aan aanraking. Maar door alles wat steeds wordt afgeleerd, ook door middel van regelgeving, voelt aanraking steeds minder natuurlijk. Maar met contact- en kriebelspelletjes kunnen we aanraking meer uit de taboesfeer halen. Belangrijk daarbij is altijd wel: vraag om toestemming. Is het oké dat ik je aanraak? En is het oké waar ik je aanraak? Door zelf én kinderen te leren toestemming te vragen, kunnen we in de toekomst ongewenste aanraking voorkomen. En kinderen leren al van jongs af aan “nee” zeggen en aangeven wat ze wel of niet fijn vinden.’
Luister de podcast
Benieuwd naar het hele verhaal van Corina Elzenaar? Beluister de podcast:
Via Soundcloud:
Via Spotify:
