Niet de martkwerking is de schuld van slecht presterende kinderopvang, maar het zwalkende beleid van de overheid stellen SEO-directeur Barbara Baarsma en Lucy Kok, hoofd cluster zorg bij SEO in NRC Next. Onlangs gaven PvdA, GroenLinks, SP en D66 kritiek op het effect van marktwerking in de kinderopvang. Maar dat is niet terecht vinden Baarsma en Kok.

Overheid geen trouwe partner
Zij refereren aan het besluit van de overheid in 2005 om aanbodsturing in de kinderopvang om te buigen naar vraagsturing. De vraag naar opvang nam door deze maatregel enorm toe met als gevolg lange wachtlijsten. Kinderopvangondernemers durven niet te investeren in nieuwe huisvesting omdat er te weinig locaties door de gemeente worden goedgekeurd voor kinderopvang. Bovendien durven ondernemers niet te investeren omdat hun business staat of valt met overheidsgeld. Omdat de overheid zich geen betrouwbare partner heeft getoond (er is in het verleden vaker sprake geweest van forse bezuinigingen op de kinderopvang) investeren ondernemers vaak liever niet omdat de risico’s te groot zijn. Ook is uit een eerder NRC-artikel gebleken dat gemeenten niet altijd correct handhaven. Ondanks herhaaldelijke overtredingen wordt er geen boete opgelegd.

Marktwerking heeft ook voordelen
Ook de SWKGroep (maatschappelijk ondernemer in de kinderopvang) reageert afwijzend op de stelling dat marktwerking schuldig is aan wachtlijsten en verminderde kwaliteit in de kinderopvang. Ina de Jong reageert namens SWKGroep en vindt juist dat er ook veel voordelen kleven aan marktwerking binnen de kinderopvang. ‘De marktwerking heeft er ook voor gezorgd, dat er anders wordt bestuurd en gestuurd binnen kinderopvangorganisaties. De bedrijfsvoering is aangescherpt en daardoor is de efficiëntie verbeterd.’

Juist wel of niet bezuinigen?
Hoe nu verder? De SWKGroep ziet de geplande bezuinigingen als de omgekeerde wereld. ‘Er zijn andere mogelijkheden om te kijken naar de kinderopvang, kijk niet eenzijdig naar de uitgaven maar ook naar de baten. Betrek de kinderopvangorganisaties hierbij. Er leven hier veel werkbare ideeën waarbij de kwaliteit van de kinderopvang hoog kan worden gehouden.’ Baarsma en Kok denken juist dat het verlagen van de overheidsbijdrage juist wel een goede stap in de richting is: ‘Beter nog zou zijn als de overheid zich helemaal niet zou bemoeien met subsidiëring. Om meer vrouwen aan het werk te krijgen, is het verhogen van de aanvullende combinatiekorting effectiever. dat is een extra belastingskorting voor de minstverdiendende partner van het gezin. Zo wordt het nettoloon van vrouwen verhoogd.’