Bij de eerste lockdown bleef het in het Spaarne Gasthuis nog relatief stil rond de huilbaby’s. Net als bij veel andere zorgvragen die niet aan corona waren gerelateerd, aldus kinderarts Andrieke Knottnerus in het Haarlems Dagblad. ‘Hoe groot de toename was, bleek eigenlijk pas kort voor de herfstvakantie. We werden overspoeld door huilbaby’s.’

Kindermishandeling

Uit onderzoek blijkt dat er maar zelden sprake is van een lichamelijke oorzaak voor het vele huilen. ‘Opname in een ziekenhuis waarbij de zorg de regie moet overnemen, moet dan ook zoveel mogelijk worden voorkomen,’ aldus Knottnerus. ‘Er zijn allerlei factoren binnen een gezin die in deze coronatijd extra worden uitvergroot. Iedereen heeft zijn eigen bagage. Gezinnen waarbij het goed gaat, ervaren misschien meer rust en tijd voor de baby. Gezinnen waar het niet zo goed gaat, ervaren nóg meer druk. Goede zorg is van groot belang voor deze groep ouders en hun baby’s, ook om escalatie zoals kindermishandeling te voorkomen.’

Ouders ondersteunen

De kunst is om ouders te ondersteunen, aldus jeugdverpleegkundigen Stefanie Mous. ‘We hebben nu een jeugdarts die altijd bereikbaar is en meldingen kan terugkoppelen zodat snel met de ouders contact kan worden opgenomen. Een verpleegkundige is dan snel bij het gezin en kijkt naar het geheel, niet alleen naar het huilen. We kijken hoe het netwerk van de ouders eruit ziet, wie kan ondersteunen, hoe de voeding gaat en het slapen. En wie binnen onze organisatie passende zorg kan bijdragen. We hebben ook beeldcoaching in ons aanbod waarbij je ouders en kind op beeld vastlegt en samen kijkt wat er gebeurt en hoe de interactie verloopt. We bieden dan suggesties om iets anders te doen. Hierbij is vooral de focus op wat goed gaat en dat proberen te versterken.’