Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Monika Katinger – Speciale buitenschoolse opvang

De laatste minor van mijn studie Pedagogiek is de minor Kind met een beperking. Voor deze minor moest ik een praktijkplaats zoeken, waar ik kinderen met een beperking kon observeren. Zo’n plaats heb ik binnen mijn eigen organisatie kunnen vinden: de Tamboerijn, één van de vier BSO+ in heel Nederland, waar de kinderen uit het speciaal onderwijs na school kunnen worden opgevangen op een speciale BSO binnen de reguliere kinderopvang.

En speciaal zijn ze zeker, daar op de Tamboerijn! De kinderen, hun begeleidsters, de sfeer, die er heerst. Ik voelde me er meteen thuis. De kinderen reageerden goed op me, de ‘juffen’ waren zeer behulpzaam.

‘Er is een duidelijke structuur, de kinderen weten precies wat er gaat gebeuren en ze houden zich er ook aan’

Of het ‘mijn’ jongetje met de symptomen van autistisch spectrum centrum was; een ondernemende, energieke blonde meid of een ander stil, zeer beleefd dametje, ze raakten vanaf het begin een gevoelige snaar bij mij. Vaak werd ik geroepen om mee te doen in de gymzaal. Verstoppertje spelen was hun favoriet. Maar ook favoriet: heel creatief van allerlei kisten, matten en andere gymvoorwerpen, hutten, bergen of zelfs een circuspiste bouwen! Met ‘mijn’ jongetje heb ik een paar kleine opdrachten uitgevoerd. Meestal deed hij gewillig mee, al was de concentratie natuurlijk van korte duur.
Met een jongen uit de Oekraïne kon ik zelfs mijn Russisch even ophalen. Nou, na al die jaren (drie decennia!) ging het niet meer zo vlot als ik het zou willen.

Pedagogisch medewerkers Anneke en Esther zorgen voor een duidelijke structuur, de kinderen weten precies wat er gaat gebeuren en ze houden zich er ook aan. Aan de andere kant krijgen de kinderen ook vrijheid, waardoor hun zelfvertrouwen kan groeien. Alles verloopt er soepel en gemoedelijk.

Op mijn laatste middag werd ik verrast door een mooie kaart en een klein cadeautje. Op de kaart hadden een paar kinderen opgeschreven dat ze me zullen missen, wat me diep heeft ontroerd.  Ik heb ze kleine houten engeltjes gegeven, die geverfd zouden kunnen worden. En juist de lieve, grootste druktemaker wilde het engeltje direct verven!

Kleine tamboerijntjes, ik zal jullie missen! Anneke en Esther, bedankt voor de prettige tijd!

 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.