Een boze moeder staat ’s ochtends om half negen voor je neus: zij wil niet dat haar peuter verschoond wordt door je mannelijke collega Michael. Hoewel je uitlegt dat je al jaren met hem samenwerkt, is zij niet voor rede vatbaar.

Mannen in de kinderopvang; het is altijd wel een wat beladen onderwerp geweest. Sinds de zedenzaak van Robert M. ervaren mannelijke medewerkers echter meer dan ooit dat ouders hen wantrouwen op seksueel gebied. Dat maakt het werken met kinderen moeizaam. Goed je vak uitoefenen als je continu je ‘onschuld’ moet bewijzen is immers haast onmogelijk. Het gevolg is dat mannelijke medewerkers alledaags lichamelijk contact met kinderen vermijden. Niet omdat ze smetvrees of bindingsangst hebben, maar uit angst te worden beschuldigd van seksueel misbruik. In de praktijk betekent dit bijvoorbeeld dat een mannelijke medewerker een huilend kind liever door een collega laat troosten dan het zelf op schoot te nemen. Ook vermijden zij kinderen die met hen willen stoeien.

‘Een mannelijke medewerker laat een huilend kind liever door
een collega troosten dan het zelf op schoot te nemen’

Voortdurend dealen met wantrouwen is slopend. Er gaan dan ook steeds vaker geluiden op dat mannen hierdoor overspannen raken of zelfs ontslag nemen. Wordt de kinderopvang daardoor weer een ‘vrouwenvak’? Dat zou jammer zijn. Uit onderzoek weten we immers hoe belangrijk mannen zijn als opvoeder in de kinderopvang. Zij fungeren bijvoorbeeld als rolmodel en bieden kinderen daarnaast de fysieke uitdaging die vrouwen vaak niet aangaan. Dit is vooral voor jongens een positief element in de opvoeding. Juist een combinatie van vrouwelijke en mannelijke opvoeders draagt daarom in positieve zin bij aan de ontwikkeling van jonge kinderen.

Gelukkig ken ik verschillende organisaties die ook in ‘tijden van cholera’ pal achter hún mannen blijven staan. Wellicht kunnen we hen zien als een voorhoede. Zij dragen uit dat mannen onmisbaar zijn in de kinderopvang en dat we ze niet kunnen missen. Tegelijkertijd zorgt zo’n organisatie voor een open cultuur over seksualiteit. Juist seksualiteit bespreekbaar maken draagt immers bij aan het vertrouwen in elkaar. En dat is iets wat ook de meeste ouders op prijs zullen stellen.

Oproep: ik zoek voor een interview mannelijke medewerkers die het leuk vinden in positieve zin te praten over hun werk met kinderen! Ben je geïnteresseerd? Stuur dan een mail naar: info@kind-enzo.nl