Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties3

Blog Pauline Schellart – Meten met 2 maten

Wist je dat au-pairs hier komen voor culturele uitwisseling? Ik niet. Als ik luister naar andere ouders, ziet niemand dat zo. De au-pair is een goedkope en zeer flexibele oppas/huishoudster. Ik kies er niet voor en ieder moet z’n eigen keuzes maken. Wat ik alleen niet begrijp is dat, op het moment dat minister Asscher deze maand aankondigde dat de au-pair vanaf juli volgend jaar in plaats van 30 maximaal 20 uur mag werken, de tweede kamer ruim over hem heen viel. Dezelfde partijen die de regels rondom de professionele kinderopvang steeds verder hebben aangescherpt.
Blog Pauline Schellart - Meten met 2 maten

Continue screening, 4-ogenprincipe, opleidingseisen, etc.; dat alles geldt niet voor au-pairs. Ik vind het een behoorlijk schizofreen systeem. Het is meten met 2 maten… of met 10. Wat willen we in dit land nu precies met jonge kinderen?

Kinderopvangorganisaties worden gek van de regeldruk. Om een paar voorbeelden te noemen. Als wij in een locatie twee groepen BSO opvangen en in de ene groep zitten 18 kinderen met 2 pm’ers en in de andere groep 21 met 2 pm’ers, dan zijn we volgens de GGD in overtreding. De gemeente kan dan besluiten tot handhaven en we lopen kans op een boete. Zelfs als we de groepen samenvoegen en verschillende activiteiten aanbieden waaruit kinderen kunnen kiezen


‘Dit gaat niet meer om wat goed is voor kinderen én ouders, maar om allerlei persoonlijke, organisatie- en politieke belangen’

Óf als we op een locatie met meerdere verticale groepen (0-4 jaar), uit alle groepen op een dagdeel de kinderen samenvoegen tot een 3+ groep waarmee we speciale activiteiten doen, dan krijgen we ook een tik op de vingers. Terwijl het programma leuk en leerzaam is voor kinderen en we dit aanbod doen in nauw overleg met en tot grote tevredenheid van ouders.

Volg je het nog?

Maar voor au-pairs, naschoolse activiteiten van welzijnswerk of school, ruilouders en – in zekere zin – ook gastouders en peuterspeelzalen, gelden ineens andere regels dan voor de kinderopvang. Het gaat hier om dezelfde kinderen van dezelfde leeftijd in hetzelfde land. Dit gaat niet meer om wat goed is voor kinderen én ouders, maar om allerlei persoonlijke, organisatie- en politieke belangen.

Ik doe een oproep: Bepaal wat we in dit land willen met en voor kinderen. De overheid zou met deskundigen en betrokkenen moeten vaststellen: welke veiligheid en kwaliteit willen we onze kinderen bieden? En laat dat het uitgangspunt zijn voor wet- en regelgeving voor alle partijen werkzaam met deze kinderen. Creëer een gelijkspeelveld én een veilige en rijke ontwikkelomgeving voor kinderen.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.