Ik heb kinderopvang ontzettend hard nodig om de combinatie werk en gezin mogelijk te maken. Daarom ben ik klant (geweest) bij verschillende kinderopvangorganisaties. Van klein tot groot en van stichting tot BV/eigen bedrijf. Ik schrijf dat ik klant ben, maar zo voel(de) ik mij lang niet altijd.
In de branche roepen we sinds de krimp heel hard dat we er zijn voor de kindontwikkeling, zodat we – behalve arbeidsparticipatie – een bestaansrecht hebben. Kinderopvang heeft bestaansrecht! Ik weet als geen ander hoeveel goeds er gebeurt in de kinderopvang voor kinderen en hoe weinig we dat nog weten over te brengen aan ouders. Maar laten we niet vergeten dat ons bestaansrecht primair ligt bij het feit dat er werkende ouders zijn. En hen moeten we faciliteren, ontzorgen, ondersteunen, zich klant laten voelen. Zodanig dat zij zich in staat voelen alle ballen in de lucht te houden. Dat moet ALTIJD in onze sector hand-in-hand gaan met dat het goed is voor kinderen. En het mooie is: dat willen ouders ook.
‘We hoeven niet te kiezen. We zijn er voor de arbeidsparticipatie van ouders én we leveren een belangrijke bijdrage aan het leven van een kind’
Wie mij kent, vertel ik niets nieuws: ik hou ook nogal van schoenen! Mijn oproep aan iedereen werkzaam in de kinderopvang is dan ook: stap in de schoenen van de klant. Of zij nu op hoge hakken lopen, op sneakers of slippers. We moeten heel goed luisteren naar onze klanten en inspelen op hun behoeften.
Ik hoor mensen in de kinderopvang nog te vaak zeggen: dat kan niet, dat is niet goed voor kinderen. Draai het liever om: we bieden het én wij zorgen dat het goed is voor kinderen. We hoeven niet te kiezen. We zijn er voor de arbeidsparticipatie van ouders én we leveren een belangrijke bijdrage aan het leven van een kind. Onlosmakelijk, maar wel in die volgorde.
En dat kan ook samengaan met een lobby om nu eens een echt modern beleid op de kinderopvang voor elkaar te krijgen, dat recht doet aan BEIDE aspecten.
Als klant wil ik jullie bij voorbaat hartelijk danken.
En als directeur ga ik met mijn eigen boodschap aan de slag. Genoeg uitdaging 😉
