Laat me je even meenemen naar een mooie zomermiddag ergens begin 2000. Ik werkte bij een kleine kinderopvangorganisatie in Leiden, de eerste vestiging bestond uit drie groepen. Veel kinderen van dezelfde leeftijd zaten bij elkaar in onze groep. We waren gestart als babygroep, maar toen onze baby’s groter werden en het dagverblijf uitbreidde, gingen wij met hen mee naar de peutergroep. De kinderen groeiden dus echt samen op. Zo ook Coco en Stijn.

Uren speelden ze samen. Er was tussen Coco en Stijn echt zo’n klik vanaf dag 1. Zodra de een binnen kwam, was de ander happy. Ze zaten naast elkaar aan tafel, en gingen samen hun eigen gang. De zandbak was een favoriete locatie, waar ze naast elkaar zaten te scheppen en waar ze hun conversaties voerden. Die waren eerst wat traag, en er was ook wel eens wat ruis op de lijn, maar de slappe lachbuien waren een dagelijks tafereel waar wij, mijn collega’s en ik, enorm van genoten.

Op die bewuste zomermiddag zaten Coco en Stijn op een bankje, te wachten tot ze aangekleed werden. Ze kwamen net uit bed en hadden alvast een plas gedaan. Zonder onderkleding kletsten ze wat af, tot Stijn opeens vol verbazing riep: ‘Coco! Waar is je piemel?’

Wij keken elkaar aan, en beseften, Stijn had al die tijd gedacht dat Coco een jongen was. Net als hij. Geen moment was in hem opgekomen dat Coco een meisje kon zijn, zonder piemel dus. Coco zei doodleuk: ‘Ik heb geen piemel.’

‘Er was (gelukkig) helemaal niks veranderd, nu Coco een meisje bleek te zijn’

En daarmee was de kous af. Waar wij, als volwassenen, ons verwonderden over het voorval, trokken de twee peuters hun kleding aan en gingen spelen. Er was (gelukkig) helemaal niks veranderd, nu Coco een meisje bleek te zijn.

En zo is de hele seksuele ontwikkeling van (jonge) kinderen iets normaals. Kinderen gaan hun lichaam ontdekken, en onderlinge verschillen ontdekken, zoals Stijn ontdekte bij Coco. Voor ons als volwassenen kunnen sommige situaties wat ongemakkelijk aanvoelen, maar dat komt meer omdat wij er al snel een bepaalde lading aan geven.

Net als de taalontwikkeling, de motorische ontwikkeling en de sociaal emotionele ontwikkeling is de seksuele ontwikkeling van (jonge) kinderen onderdeel van hun groeiproces. En jij als professional krijgt daar ook mee te maken. Laten we daar allemaal zo normaal mogelijk over doen en de kinderen de veiligheid, ruimte en (spel)regels voor bieden!

Rond de Week van de Lentekriebels (16-20 maart) besteedt PPINK aandacht aan de seksuele ontwikkeling van (jonge) kinderen en de rol van de professional. Houd dus onze website en social media in de gaten.