Begin april was ik weer op mijn voormalige locatie en kon ik samen met een collega en met de kinderen genieten van een wandeling met opa’s en oma’s.

Het was een nog frisse, maar een droge en een zonnige dag. Wat een leuk gezicht was dat: een klein kindje aan de hand van een rustig lopende oude mevrouw. Of een kindje dat  naast de rollator van een ‘oma’ wandelde… De meeste kinderen pasten zich intuïtief aan het tempo van hun wandelgenoot aan.

“Opa is moe”, constateerde  kleine Sabrina wijs’

De enige meewandelende ‘opa’ heeft wel een opvallende ‘eigen stijl’ ontwikkeld. Hij liep steeds een stukje voorop, om daarna even op een bankje te gaan zitten. “Opa is moe”, constateerde  kleine Sabrina wijs.

De korte wandeling bezorgde de kleintjes en de oudjes zo veel leuke belevenissen! Om de buurt hebben ze elkaar van alles aangewezen.“Kijk, daar zwemt een eendje in het water”,  wees oma Tilly onze Stijn. “Helikopter, helikopter”, riepen de kinderen, toen een politiehelikopter boven onze hoofden vloog. En een bekend liedje over een helikopter kregen de oma’s en een opa van ons cadeau.

Bij het kleine speeltuintje zette ik spontaan in: ‘af en toen gaan pa en moe met ons naar de speeltuin toe”… Maar o, jee, dit is echt een liedje van vroeger…de tekst kende ik niet goed. Oma Hennie wel, of..zo goed als wel…zij deed in elk geval haar best.

Op de terugweg mochten Rosalie en Marijn op de rollator zitten. Ze keken triomfantelijk, alsof ze op een troontje zaten…

“Dag oma’s”, riepen de kinderen bij aankomst op het kinderdagverblijf. “Dag kindjes”, zo namen ook de oma’s afscheid. “Tot de volgende keer”.

Dit project is een meerwaarde van dit kinderdagverblijf. De ouders vinden het altijd erg leuk als ze horen dat hun kind weer eens bij de oma’s en opa’s is geweest.