Er gebeuren veel nare dingen in de wereld. Een groot deel daarvan krijgen de meeste jonge kinderen niet mee en dat is maar goed ook. Maar hoe graag we ook zouden willen, we kunnen kinderen niet geheel afschermen voor rampspoed en oorlogen. De heftige beelden van de aardbeving in Turkije en Syrië zijn niet bepaald geschikt voor jonge kinderen. Maar wanneer zich een ramp afspeelt in het land waar je ouders zijn geboren, er nog familie van je woont of men zich anderszins verbonden voelt, zal een kind er altijd iets van meekrijgen. Bij veel gezinnen staat de televisie de hele dag aan en komt het nieuws met beelden van de aardbeving ongefilterd de huiskamer binnen.
Het is natuurlijk afhankelijk van de leeftijd van een kind, hoe je het beste over deze (of een andere) ramp kunt praten. Kinderen onder de zes jaar hebben nog niet het referentiekader of de levenservaring om zoiets te begrijpen. Ze kunnen het nog niet goed bevatten maar hebben wel vragen en angsten. Het is van belang dat ze hun vragen kunnen stellen en gehoord worden, ook al is er soms geen antwoord op te geven.
Wellicht heb je kinderen op de groep die familie of vrienden hebben die uit Turkije of Syrië komen of kinderen die zich zorgen maken en zich machteloos voelen. Het is goed om hierover te praten met deze kinderen en de groep. Ook al heb je hier als pedagogisch medewerker regelmatig mee te maken, het blijft lastig. Hoe pak je dat aan? Het belangrijkste is: stel vragen en luister naar de kinderen. Op de site van het NJI staan tips die kunnen helpen bij dergelijke gesprekken.
‘Youssef wilde nieuwe huizen bouwen, met de blokken in de bouwhoek’
Wellicht heb je kinderen op de groep die familie of vrienden hebben die uit Turkije of Syrië komen of kinderen die zich zorgen maken en/of zich machteloos voelen. Het is goed om hierover te praten met alle kinderen. De afgelopen week en ook de komende tijd zullen pedagogisch medewerkers hier zeker mee te maken krijgen. Hoe pak je dat aan? Het belangrijkste is: stel vragen en luister naar het kind. Op de site van het NJI staan tips die kunnen helpen bij dergelijke gesprekken: Praten met kinderen over ingrijpende gebeurtenissen | Nederlands Jeugdinstituut (nji.nl)
Daarnaast kunnen we ouders (en collega’s) met een Syrische of Turkse achtergrond hier naar vragen en belangstelling en medeleven tonen.
Landelijke actie voor de slachtoffers van de aardbeving in Turkije en Syrië
Woensdag 15 februari is er een landelijke actiedag om geld in te zamelen voor de slachtoffers in het rampgebied. Op die dag zal er opnieuw veel aandacht voor de aardbeving zijn in de media. Publieke en commerciële radio- en televisiezenders komen samen in actie. Beeld & Geluid in Hilversum wordt die dag omgetoverd tot het actiecentrum van Giro555. Vanuit daar worden live programma’s gemaakt en er komt een belpanel met bekende Nederlanders. Dit alles met één doel natuurlijk: zoveel mogelijk geld ophalen voor de hulp die zo dringend nodig is. Het geld is onder andere nodig voor onderdak, medische hulp, eten, drinken en hulpgoederen, zoals medicijnen, warme kleding en dekens. Wil jij of willen de kinderen op je groep iets doen dan kan je een kijkje nemen op de site van giro 555: https://giro555.nl/hoe-kun-jij-helpen-aardbeving-turkije-syrie/
Kinderen hebben zelf vaak ook mooie ideeën, bijvoorbeeld een tekening maken of lege flessen inzamelen met de BSO. Tijdens het kringgesprek op onze VE-groep vertelde een kindje dat zijn ouders thuis bidden en bedachten de kinderen om samen een liedje te zingen. Youssef wilde nieuwe huizen bouwen, met de blokken in de bouwhoek. Spelend krijgt hij weer een beetje grip op de grote, onbegrijpelijke ramp die zo ver weg is, maar ook weer zo dichtbij.
