Tja, je doet het jezelf ook aan. Plan je klusjes in het huis, uitstapjes, familiebezoeken, shoppen, etc. Voordat je het weet, zijn de twee weken alweer voorbij en ben ik aan niet iks toegekomen van wat ik mij had voorgenomen. Sterker nog, ik krijg meer ‘relax’-time voor elkaar als ik werk dan wanneer ik vrij heb.
Boosdoener is ook mijn nieuwe iPad. Iedere avond lig ik voor lijk op de bank continu mijn mail te checken en tussendoor te Facebooken en wordfeuden. Als ik hem dan rond 23 uur dichtklap, zegt mijn man schertsend ‘En ben je ook thuis…’ . Tja, veel wordt er dan niet gezegd als ik gebiologeerd naar mijn schermpje tuur met een toenemende pijn aan mijn nek. Ik zeg dan: ‘ik stuur je wel een mailtje of bel je nog wel…’.
‘Hele dagen zit ik gebeiteld achter die computer. Daar wil ik dit jaar toch iets aan doen’
Soms vraag ik me wel eens af in hoeverre het beantwoorden van mailtjes buiten werktijd helpt. Echter, ik kan het niet laten. Sterker nog, ik verheug me er al op om er elke avond weer mee aan de slag te gaan. Het lijkt wel een verslaving…
Op het werk doe ik ook niets anders. Hele dagen zit ik gebeiteld achter die computer. Daar wil ik dit jaar toch iets aan doen. Ik heb gisteravond een schema locatiebezoeken opgesteld. In totaal heeft Kinder Opvang Kerkrade en Stichting Peuterwerk Landgraaf 29 locaties verdeeld over 24 fysieke plekken. Als ik er elke maand 4 bezoek, kan ik 2 keer per jaar elke locatie bezoeken. Ik begin er meteen vandaag mee. Goed voornemen. Want op locatie is ons ‘echte’ werk!