Ieder halfjaar weer is het een verrassing of en welke kinderen hier op reageren. Deze keer was er iets extra bijzonders aan de hand: tijdens het extra lange (paas)weekend verruilden we de wintertijd voor de zomertijd.

Ideaal zou je denken voor de kinderen die altijd even moeten wennen. Tegen de tijd dat ze komen spelen zijn ze er vast wel aan gewend. En ideaal zou je denken voor de ouders van kinderen die altijd vroeg wakker zijn. Slapen kinderen – en met hun ook de ouders – weer een langere nacht.

Luie foto’s

Gedurende de speeldagen stuur ik ouders altijd een paar foto’s en berichtjes. Op die manier weten ze wat hun kroost zoal doet en delen we bijzondere momenten met elkaar. Ook kunnen de kinderen thuis de dag nog eens doornemen met hun ouders.

Bezorgd waren de reacties toen ik ineens luie of slaapfoto’s stuurde. ‘Weet je zeker dat het goed gaat? Is ze echt niet ziek? Als ik hem eerder op moet halen moet je het zeggen hoor!’ En ja, ik begrijp de reacties achteraf best. Als kinderen normaal gesproken energiek de ochtend doorkomen om keurig na het middaguur in hun bed te slapen en nu iedere gelegenheid aangrijpen om even lekker lui te liggen of zelfs te slapen…

En ik moet ook iets persoonlijks opbiechten. Al wekenlang heb ik een dip in de avond. Steevast rond 22.00 uur val ik in slaap als ik op de bank naar een televisieprogramma kijk. Die zomertijd zou mijn dip vast en zeker een uur opschuiven zodat ik op een keurige tijd naar bed zou gaan en een goede nacht zou slapen. Wat had ik goede hoop. We zijn inmiddels al een aantal dagen verder in de zomertijd. En wat kan ik concluderen? Het verschoven uur heeft impact. En wat valt me dat vies tegen. Ik slaap steevast  gewoon weer rond 22.00 uur en de volgende ochtend schrik ik wakker van de wekker.

Chillen

De klok in je lijf verzetten kost blijkbaar extra energie. Onze lijven moeten er even aan wennen. Gelukkig kijk ik hier voor de kinderen niet heel strak naar de klok. Kinderen die moe zijn, mogen best eens eerder slapen of ik bied gelegenheid om lekker te luieren. Ik bedoel natuurlijk om te ‘chillen’, want zo wordt dat tegenwoordig genoemd!

Misschien kunnen we een voorbeeld nemen aan de dieren om ons heen. Zij slapen wanneer ze eraan toe zijn. En ik denk aan de kippen. Ze klimmen het slaapgedeelte in zodra de schemering invalt. Ze ontwaken als het licht wordt. En als de dagen lengen, gaan ze meer chillmomenten inplannen. Dat klinkt als een heel relaxed leven waarbij je heel soepel met de tijd meegaat. Als je er maar de tijd voor neemt!

Ik laat de klok overdag voor de kinderen maar even voor wat het is. Maar ja, die wekker voor mezelf moet ik in de avond toch blijven zetten. Zou toch gek zijn als de ouders ’s morgens hun kinderen brengen terwijl ik nog slaap. Maar die chillmomenten overdag blijf ik de peuters aanbieden, en misschien doe ik af en toe stiekem even met ze mee. Dát bezorgt ze een fijne kindertijd. Zij hebben immers altijd de tijd!