Er was al verbinding tussen de peutergroep en kleuterklas, maar door deze pilot is die band verstevigd. De lijnen zijn nog korter en er zijn lijnen bijgekomen. Er is meer herkenning en vooral erkenning, bijvoorbeeld voor onze pm’ers, de jonge kind-specialisten bij uitstek. Ook leren de peuters en kleuters elkaar beter kennen.
Al deze ontwikkelingen kwamen ter sprake tijdens een interview over de stand van zaken van de pilot. Heel opvallend in dat interview was de opmerking dat de oplossingen die worden aangedragen vaak zo voor de hand liggen. Een van onze pm’ers zei: ‘Je zit zo in je eigen bubbel, in je eigen werk, dat je de dingen steeds weer doet zoals je ze altijd doet. De ideeën die worden aangedragen zijn niet per se spectaculair, maar wel een enorme eyeopener.’
Van gezamenlijke activiteiten tot dezelfde speelhoeken
Het zijn bijvoorbeeld gezamenlijke activiteiten, zoals peuters en kleuters die samen het nieuwe thema openen of afsluiten, feesten zoals Sinterklaas en Pasen die samen worden gevierd. Kleuters die bij de peuters op bezoek gaan en andersom. Speelhoeken die hetzelfde worden ingericht. Dat biedt herkenbaarheid. Maar ook pm’ers en leerkrachten die elkaar vaker spreken en nog regelmatiger ideeën en ervaringen uitwisselen. Er staat in een van de twee locaties nu zelfs een gezamenlijk teamuitje op de planning. Maar ook gezamenlijke scholingen en bijeenkomsten staan er op het programma. Bijvoorbeeld de bijeenkomst van de ergotherapeut over motoriek of de scholing rondom taalvaardigheid. Dat is geweldig.
In je bubbel
De opmerkingen geven me ook te denken. Want in zo’n bubbel leven en werken we allemaal. Ik wil niet zeggen met oogkleppen op, maar wel met een soms wat eenzijdige blik door de vele jaren ervaring die er al zijn. Of door de steeds terugkerende thema’s, feesten, dagindelingen enzovoorts die we binnen het onderwijs kennen. Je kunt een schooljaar uittekenen, je komt in een soort sleur terecht die je open blik kan vertroebelen.
‘Misschien zouden wij ook zo af en toe in elkaars keuken moeten kijken’
In elkaars keuken
Ik hou erg van koken. De kookboeken die in mijn keuken staan, geven me regelmatig nieuwe ideeën, recepten, maar ook nieuwe manieren om iets klaar te maken. Ben ik bij iemand op bezoek en wordt er gekookt, vraag ik vaak naar de ingrediënten. Zo leer ik steeds iets bij.
Misschien zouden wij ook zo af en toe in elkáárs keuken moeten kijken. Ik herinner me een project in Heerlen, jaren geleden, waarin dat ook daadwerkelijk gebeurde. Je kon je organisatie aanmelden, medewerkers gingen bij elkaar op bezoek. Dat ging van technische bedrijven, via onderwijs tot creatieve instanties. Heel leerzaam.
Samen kijken, samen doen
Zo werkt ook de pilot Onderinstroom. Maar die gaat zelfs nog veel verder dan kijken alleen. In die pilot wordt ook gedáán. Met mooie resultaten. De nog kortere lijnen, nog meer herkenbaarheid, nog meer respect voor elkaars kunnen en werkwijze, het samen spelen van peuters en kleuters op het schoolplein: het helpt allemaal mee om de overgang naar de basisschool nóg soepeler te laten verlopen.
Ik gun ons allemaal een kijkje en samenwerking in andermans keuken. Zeker weten dat daar mooie initiatieven uit ontstaan!
