Dat meldt het Nederlands Jeugdinstituut.
In vijf regio’s zijn het afgelopen jaar leertafels opgezet. Een leertafel is een gestructureerde vorm van een lerende praktijk, waarin professionals aan de slag gingen met hun dilemma’s rondom het werken met de meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling. Movisie en het Nederlands Jeugdinstituut faciliteerden de bijeenkomsten en voegden kennis toe aan de tafels.
Nelleke Westerveld is projectleider bij Movisie. ‘Iedere leertafel kwam vier keer bijeen volgens een vaste structuur’, legt zij uit. ‘We begonnen met het ophalen van leervragen.’ Dat leidde tot uiteenlopende vragen van de deelnemers, zoals: hoe werk ik samen met ketenpartners? Wat mag een gemeente van ons verwachten in het vrijwillig kader? Welke professionele ruimte heb ik daarbij? Wat is onveiligheid en wanneer is het veilig genoeg in een gezin? ‘We keken welke nieuwe kennis deelnemers nodig hebben om aan de slag te gaan. Op basis daarvan maakten we met de deelnemers een plan van aanpak: wat kan jij morgen doen om jouw dilemma aan te pakken? De volgende bijeenkomst kwamen we daarop terug.’
Cirkel van invloed
De vraagstukken waren soms te groot om in vier bijenkomsten op te kunnen lossen. Daarom werd er geprobeerd de dilemma’s klein te maken. Mirella van den Burg, adviseur bij het Nederlands Jeugdinstituut: ‘Dat was onze eerste stap. Wat is jouw cirkel van invloed en hoe kun je jouw vraag praktisch toepasbaar maken?’ Per leertafel is bekeken welke kennis de deelnemers helpt, met vooral een praktische insteek, meldt het NJi.
Uit de waan van de dag
Deelnemers konden even uit de waan van de dag stappen, door de gestructureerde begeleiding van de leertafels. Ze mochten de tijd nemen om te vertragen, op hun eigen dilemma’s te reflecteren en hierover met elkaar uit te wisselen, aldus het NJi. Uit de leertafels blijkt dan ook dat reflectie en vertraging essentieel zijn. Westerveld: ‘De meldcode is er, de verplichting is er om ermee te werken, en er zijn veel praktische hulpmiddelen. Maar daarmee zijn we er nog niet. Mijn pleidooi is dat organisaties meer gaan investeren in reflectiemomenten. Er wordt nogal wat gevraagd van professionals.’
