Ieder jaar neem ik het me weer voor; volgend jaar overkomt het me niet meer! En ieder jaar trap ik er weer met open ogen in: mijn “eigen” vakantiestress. Waar komt toch dat gevoel vandaan, dat wanneer je drie weken niet aanwezig bent op het werk alles af zou moeten zijn? Wat ik deze week eigenlijk wil, is mijn bureau leeg en alle opdrachten weggewerkt, ook al levert dat kramp in mijn schouders van het vele (ingespannen) typen. Overal, zowel op het werk als thuis, liggen briefjes, zodat ik maar niets vergeet of over het hoofd zie. Het lot van een manager?

Nu heb ik nog twee weken te gaan. Ik had graag willen voorkomen dat de vakantie(werk)stress weer ernstig toeslaat, maar ben bang dat het voorzichtig aan al begonnen is. Thuis ben ik al wat kleding van de kinderen in tassen aan het (ver)stoppen. Hoef ik dat niet meer op het laatste moment te wassen. Op het werk ben ik al gestart met een mapje “overdracht” voor mijn collega die klaar staat als stand-in op mijn locatie. Wanneer ik in mijn agenda kijk, word ik niet echt vrolijk. Wanneer kan ik nog even naar de groepen voor een praatje of zelf vijf minuten pauze houden? Ik weet het, ik doe het zelf. Die overvolle agenda of die memo die nog even de deur uit moet. Tegelijkertijd lijken drie weken vakantie wel een eeuw en vind ik dat ik bijvoorbeeld nog voordat ik wegga de commissie die de ouderavond in oktober organiseert een keer bij elkaar moet laten komen. En zo kan ik nog wel even doorgaan met wat ik vind dat nog even geregeld of geschreven moet worden voordat ik echt vertrek.

Gelukkig ben ik niet de enige die deze vakantiestress heeft. Menig collega hoor ik momenteel zuchten over wat ze nog allemaal moeten doen voor ze op vakantie kunnen gaan. Wel prettig is het als een collega de stoute schoenen aantrekt en zegt: “ik wil die afspraak graag verzetten tot na mijn vakantie”. Stiekem juichend accepteer ik zo’n verzette afspraak. Dus belt je collega de komende weken om een afspraak te verzetten, ga hier dan op in, want allicht draag je zo bij aan het verminderen van de vakantiestress van diegene.

Nu neem ik mijzelf voor de komende twee weken ieder werkdag één afspraak af te zeggen, zodat ik nog wat tijd over heb om even dat praatje te maken op de groepen, aandacht te geven waar nodig en met een gerust hart iedereen drie prettige zomerse weken te wensen. Mocht je nog tips voor me hebben om de “vakantiestress” te verminderen of zelfs niet eens te krijgen, dan houd ik me van harte aanbevolen: wvanduijn@kinderopvang-plein.nl

Zo en nu eerst VAKANTIE !