VVE (vroeg- en voorschoolse educatie) blijkt nauwelijks effect te hebben op de reken- en taalvaardigheden van peuters. Pedagogisch medewerkers zijn niet genoeg in staat de boodschap over te brengen, kinderen leren wel van elkaar.
Nauwelijks verschil
De resultaten komen uit het onderzoek Pilot gemengde Groepen 2007-2010 van de vakgroep orthopedagogie van de Universiteit Utrecht. In de Utrechtse wijk Leidsche Rijn werden twee jaar lang 160 kinderen gevolgd die op voorscholen, vroegscholen of peuterspeelzalen zitten. Op alle locaties werd gewerkt met VVE. De resultaten uit dit onderzoek werden vergeleken met die van peuterspeelzalen waar kinderen geen speciaal educatief programma krijgen aangeboden. Het verschil tussen deze twee groepen is nauwelijks zichtbaar.
Gemengde groepen
Het effect van VVE staat of valt met de kwaliteit van de pedagogisch medewerkers. Als zij te weinig ontwikkelingsstimulerende activiteiten aanbieden en te weinig werken in kleine groepjes, gaan de kinderen nauwelijks vooruit. Kinderen kunnen elkaar onderling wel beïnvloeden. Vooral kleuters hebben baat bij gemengde groepen met veel kinderen zonder achterstanden. Maar in de praktijk is het lastig hoogopgeleide ouders te vinden die hun kind naar een vroegschool met veel achterstandskinderen brengen.
Utrecht
De gemeente Utrecht, die opdrachtgever is van het onderzoek, wil extra gaan investeren in de kwaliteit van personeel op voorscholen. Ongeveer tweederde van de Utrechtse achterstandskinderen zit op een locatie waar VVE wordt gegeven. De doelstelling is, dat in 2015 95 procent van deze kinderen vanaf 2,5 jaar naar de voorschool gaat.
Bekijk een filmpje over VVE op RTL XL >>
Bron: Volkskrant
Foto: Stock.xchng
Kinderen onderling spelen heel direct in op wat ze bij elkaar zien, verstaan elkaar en kunnen elkaar aanvullen.
Beroepsopvoeders kunnen dit ook, als ze het idee loslaten dat ze een programma moeten aanbieden. Leer hen vooral goed te observeren, sensitief responsief te handelen, interacties tussen kinderen te begeleidenen en kinderen hun eigen keuzes te laten maken.
Pas als de beroepsopvoeder weet wat de betekenis van (spel)gedrag van een kind is, kan hij/zij daarop aansluiten en het kind, al dan niet met gerichte VVE-materialen, ondersteunen in zijn ontwikkelingsproces.
Ik ben al 20 jaar peuterjuf of pedagogschmedewerker en ik denk dat het waar is, Je kunt nog zulke goede programma’s hebben maar als er niet op de juiste mabnier mee gewerkt wordt dan is het resultaat ook onvoldoende. Als je als leidster weet wat er nodig is dan kunje ook zonder programma de peuters voldoende leren en stimuleren.
Bijna al het achterstandsbeleid faalt, omdat het eerst verbijzondert, categoriseert en dan afgezonderd van ‘mainstraim’ ingehaald moet worden. Als in het begin niet verbijzonderen, inclusief denken en handelen, verbinden in plaats van afzonderen is veel effectiever en menselijker en minder stigmatiserend etc. etc.
Het is toch wat…die ped.medewerkers hebben hun best gedaan…maar ze missen het niveau om vve aan 0-4 jarigen te geven! Hoe durven ze dit te zeggen!!! De effecten van vve zijn al jaren en steeds opnieuw nauwelijks te meten! Wanneer een methode niet werkt zou het beter zijn om te kijken naar de methode en oorzaak! Vergelijk dat eens met onderzoeken met positieve effecten op ontwikkeling: samen spelen leidt tot samen praten met meer woordbegrip/woordgebruik en vollediger zinnen dan spreken et een volwassenen laat staan antwoorden geven op vragen van volwassenen… Kinderen spelen langer, geboeider en intensiever met eigen mogelijkheden naar eigen keuze dan met opgedragen – geselecteerde mogelijkheden. Aandacht voor het proces is zo veel belangrijker dan aandacht voor de prestatie. Sieneke Goorhuis – Brouwer heeft gelijk…veel VVE trajecten zijn software voor kinderen waarbij de hardware nog niet ontwikkeld is…met kwalificaties en frustraties tot gevolg bij kinderen en volwassenen die verdere ontwikkelingen in de weg staan….