'Als je je groente niet eet, krijg je ook geen toetje!' Straffen en belonen: geregeld ‘controleren’ we kinderen op die manier. Maar uit onderzoek blijkt dat dit alleen werkt op korte termijn. Sterker nog, op lange termijn brengt het alleen maar schade aan de band met (je) kinderen en leren ze er niks van. Hoe voed je dán goed op - zonder te controleren en druk te zetten?
Of
Voor mensen die meer over deze methode willen weten; er is een Facebook groep Onvoorwaardelijke ouders (naar het Onvoorwaardelijk ouderschap van Alfie Kohn) waarin je ervaringen kunt delen of tips kunt vragen. Er is ook een groep voor ouders met pubers (deze is helaas niet zo actief) Pubers en opvoeden in Vertrouwen.
Wij straffen en belonen al sinds onze kinderen klein zijn niet meer (inmiddels 23-25 jaar) Destijds de methode beschreven door Alfie Kohn in zijn boek Unconditional Parenting gaan volgen. Onze kinderen geven nu terug hoe fijn het was dat nagenoeg alles bespreekbaar was en dat ze niks stiekem hoefde te doen; wat ze bij vriendjes wel zagen gebeuren. Alfie Kohn stelde dat belonen eigenlijk hetzelfde is als straffen want als het kind om wat voor reden niet het gewenste gedrag kan laten zien krijgt het de beloning niet en dat is dus ook straf. Dat was voor ons een enorme eye opener. Manipuleren van goed gedrag op welke manier dan ook moet je niet willen; dan creëer je volwassenen die niet vanuit die intrinsieke motivatie geleerd hebben te reageren en gevoelig blijven voor manipulatie van mensen/instanties die wellicht minder goede intenties hebben…
Tijdens mijn werk met 1-4 jarigen straf of beloon ik ook nooit. Ik ga op hun niveau een gesprekje aan over gedrag wat ik zie en hoe dat is voor anderen (ze kunnen op deze leeftijd nog geen empathie voelen buiten zichzelf maar ze raken hierdoor wel betrokken) en toon empathie voor hun gevoelens bij het conflict.
Reactie op het artikel: “Straffen werkt niet”
Ik ben het hier 100% mee eens. Voor ons als organisatie heeft de methode Positive Discipline enorm veel betekend. Het biedt concrete handvatten voor begeleiders: niet alleen wat we níet willen doen (straffen), maar vooral hoe we wél op een respectvolle en verbindende manier met kinderen kunnen omgaan.
De afgelopen vijf jaar zijn wij intensief met deze aanpak aan de slag gegaan. Inmiddels bieden we ook oudercursussen aan. We zien dat het effect heeft op ons hele systeem: het helpt ons navigeren tussen autoritair en permissief gedrag, en biedt een alternatief dat recht doet aan zowel het kind als de volwassene.
Een veelgehoorde vraag is: “Als de volwassene niet de baas is, wie dan wel?” Positive Discipline biedt daarop een krachtig antwoord, gebaseerd op het werk van Alfred Adler. De kern: ieder mens wil erbij horen. Wanneer we dat uitgangspunt serieus nemen, verandert de manier waarop we met kinderen omgaan fundamenteel.
Laten we deze visie omarmen. Wil je meer weten? Kijk dan op: https://positivedisciplinenederland.nl/
Warme groet,
Tessa Wessels
Casa Tweetalige Montessorischool