Je kunt geen krant openslaan of het is weer raak. De kinderopvang is slecht voor baby's, de VVE werkt niet, kinderen vanaf 2 jaar zijn beter af op school, het mbo-niveau van pedagogisch medewerkers is onvoldoende… Het zijn zomaar wat voorbeelden die breed uitgemeten worden in de media. Waarom wordt er alleen gekeken naar dat wat de kinderopvang niet goed doet? We lijken in een verdomhoekje te zitten, waar we niet uitkomen. Pedagoog Simon Hay kan alleen maar constateren dat de kinderopvangsector een imagoprobleem heeft.

Wat verwacht de kinderopvang van de mbo-opleiding? Wat verwacht het beroepsonderwijs van het werkveld? Die afstemming kan vaak beter. De vernieuwing van het kwalificatiedossier staat op de rol. Dus dit is de kans om wensen en mogelijkheden op elkaar aan te laten sluiten.

In de Amerikaanse kinderopvang helpen trainers, coaches en consultants actief managers om de pedagogische kwaliteit van kindcentra te verbeteren. Hun focus ligt op interactievaardigheden van de pedagogisch medewerkers of de kwaliteit van de leefomgeving op de groepen. De Amerikaanse onderzoekers Rojas, Nash en Sous gooien het in een recent verschenen studie over een heel andere boeg. Hun focus is de manager in de kinderopvang. Bij hun methode - de aan de universiteit van Harvard ontwikkelde Design Thinking for Educators - begint alles bij deze sleutelfiguur.

Negatief of positief, er is wekelijks wel iets te vinden over de kwaliteit binnen onze branche. En dan worden er excursies naar het buitenland georganiseerd, omdat daar de kinderopvang beter geregeld zou zijn dan in Nederland. Langer ouderschapsverlof, met drie jaar naar school, verplicht naar de peuteropvang of meer thuis, overal doen ze het anders. Ik was lange tijd enorm onder de indruk van de verhalen over de opvang in Scandinavische landen.