‘Antisociaal’ plakt een volwassene een label op de rug van een meisje. Ze draait zich om: ‘kunstenaar’, zegt haar T-shirt. Dit is de campagnefilm ‘Gun kinderen hun eigen label’, een initiatief van de Nationale Academie voor Media & Maatschappij. Het aantal kinderen in Nederland met een officiële diagnose voor een psychiatrische stoornis is de laatste jaren explosief gestegen. Dat blijkt uit cijfers van de Gezondheidsraad. Antisociaal, manisch-depressief, ADD, autist en borderline zijn voorbeelden van labeltjes die kinderen opgeplakt krijgen. Dit zegt volgens het initiatief meer over de maatschappij dan over de kinderen.
Autisme komt bij jongens twee keer vaker voor dan bij meisjes. In totaal heeft bijna 3 procent van alle kinderen van 4-12 jaar autisme of een aanverwante stoornis. Lees meer >>
Diagnoses
Volgens ‘Gun kinderen hun eigen label’ verwachten we in de huidige maatschappij veel van onze kinderen. Dit willen ze bekend maken met de campagne bestaande uit bestaande uit een film, posters, een website en expertbijeenkomsten. Deze zijn gericht op ouders, onderwijs, jeugdzorg, wetenschap en overheid, maar ook de kinderopvang kan ervan leren. Afwijken wordt steeds minder getolereerd. Het onderwijssysteem is erg competentiegericht, omdat leerplannen en einddoelen centraal staan. Tot voor kort konden kinderen in het onderwijs bovendien een financiële bijdrage krijgen van de overheid, wanneer zij een medische diagnose hadden. Scholen en ouders deden volgens het initiatief veelvuldig mee aan het labelen van kinderen.
Nadelen labelen
Uit de campagne blijkt dat labelen grote nadelen voor kinderen heeft. Een label vormt bijvoorbeeld de identiteit van een kind. Kinderen zijn in eerste instantie die ADHD’er en dan pas die sportieveling. Labels maken kinderen bovendien minder populair. Kinderen met een rugzakje krijgen minder uitnodigingen voor verjaardagsfeestjes. Dit heeft negatieve gevolgen voor hun zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Aandacht
Een diagnose mag volgens ‘Gun kinderen hun eigen label’ geen belemmeringen vormen voor kinderen. ‘Besef dat een label gemakkelijk te plakken, maar heel lastig te verwijderen is,’ is er te lezen op de website van het initiatief. Het labelen van randgevallen heeft nadelige effecten voor kinderen die wel baat hebben bij een label. Deze laatsten krijgen niet de aandacht die zij nodig hebben, doordat er wachtlijsten ontstaan of doordat hulpverleners overbelast raken.
Kinderopvang
Volgens het initiatief moeten volwassenen meer bezig zijn met de eigenheid van kinderen en het oplossen van belemmeringen waar kinderen tegenaan lopen. Zij moeten zich niet bezighouden met bepalen of kinderen een bepaalde stoornis hebben of niet. Doordat gemeenten meer taken in de jeugdzorg krijgen, kan het zijn dat meer zorgkinderen in aanmerking komen voor de reguliere opvang. Pm’ers zullen dan in de toekomst meer te maken krijgen met rugzakkinderen. Voor kinderen met een labeltje is het fijn dat deze opvang in hun eigen omgeving plaatsvindt. Ook blijven de lijntjes met ouders korter.
In 2015 krijgen gemeenten de verantwoordelijkheid voor de hele jeugdzorg. Voor de kinderopvang kan dit betekenen dat er meer kinderen met een ontwikkelingsachterstand of een gedragsprobleem in aanmerking komen voor een plekje in de reguliere opvang. Kan de kinderopvang dit aan? En is het financieel haalbaar? Lees meer >>
