Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

De kinderen willen een knuffel, maar hoe doe je dat?

Kleine kinderen snappen niet hoe ze anderhalve meter afstand moeten houden. En je kunt zelf ook niet die afstand aanhouden, als je een kind verschoont of voorleest. Zijn jullie bang dat kinderen elkaar besmetten? Of jullie? En hebben jullie handigheidjes bedacht om toch wat afstand te houden?  
knuffel
AdobeStock

Die vragen werden gesteld op de Facebookpagina van Kinderopvang Totaal. Het aantal reacties is groot. Iedereen begrijpt de noodzaak om afstand te houden maar iedereen merkt ook hoe lastig dat is.

‘Als ze een knuffel nodig hebben, dan krijgen ze die van mij,’ schrijft Dana. ‘Lichamelijk contact kan je niet weren in de kinderopvang. Ja, soms is er het besef dat het best risicovol is. Voor jezelf en je eigen gezin…. Maar ja, wat doe je eraan? We moeten het doen. De mensen in de supermarkt lopen ook extra risico maar ik ben heel blij dat ze er zijn.’

De zorgen voor het eigen gezin leven breder. ‘Ook wij lopen hier tegenaan,’ schrijft Yusilah. ‘Het lukt gewoon niet om de afstand te houden. Ik maak me zorgen omdat ik zelf twee kindjes heb waarvan er een ontzettend gevoelige longen heeft…’

‘Knuffel bewust’

Oplossingen zijn er ook. ‘Knuffelen kun je niet weigeren,’ laat Minka weten. ‘Die kleintjes snappen dat niet en dat zal psychologisch gezien nu en later veel impact hebben op het gevoel van vertrouwen! Knuffel dus ‘bewust’! Minder vaak, alleen als het echt nodig is (kinderen die nog niet kunnen lopen of om te troosten). Draai je gezicht weg, was je handen, kom niet aan je gezicht.’

Lyoba voegt toe: ‘Ik was extra mijn handen, hun handen, hun gezicht, ik gooi mijn kleding gelijk de was in als ik thuiskom. Ik heb nu een kdv-jas en die hang ik ook apart, ik was hem nu ook vaker. Verder probeer ik zoveel mogelijk op de hygiëne te letten maar als ze vallen troost ik ze wel.’

‘Ik ben niet bang’

Ook wordt er gekeken naar de werkgevers. ‘Ik vraag mij af of er pm’ers zijn die van hun werkgever beschermende kleding krijgen en mondkapjes,’ schrijft Jeannet. ‘Volgens mij zien zij de ernst van het besmettingsgevaar niet.’

Er zijn ook pm’ers die de risico’s relativeren, al zijn het er niet veel. ‘Gisteravond op de tv, kinderen krijgen het in een milde vorm, en maar 2 procent van de kinderen krijgt het,’ vertelt Sandra. ‘Dus ik ben niet bang, ik knuffel gewoon met ze, anders voelt het voor de kinderen als afwijzing.’

En tot slot geldt ook hier dat het goed is om ervaringen te delen. ‘Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit lastig vind,’ zegt Femke. 

 

 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.