Vakblad Management Kinderopvang
Aan de slag met de Groene Agenda
Het Waarborgfonds & Kenniscentrum Kinderopvang en Groen Cement lanceerden ruim twee jaar geleden De Groene Agenda Kinderopvang. Een initiatief om duurzaamheid binnen de kinderopvang op de kaart te zetten en kinderopvangorganisaties te ondersteunen bij het verduurzamen. De Groene Agenda bestaat uit acht stappen. In de komende nummers van Management Kinderopvang lichten we iedere stap uit in een artikel.
Starten met een kinderopvanglocatie. Wil je daar wel aan beginnen?
Een nieuwe kinderopvanglocatie opstarten, je zou denken dat het met gejuich ontvangen wordt. Op veel plekken zijn lange wachtlijsten, de overheid wil meer arbeidsparticipatie en met de verhoogde kinderopvangtoeslag is het ook nog eens extra aantrekkelijk voor de meeste ouders. Toch schieten de opvanglocaties niet als paddenstoelen uit de grond. De laatste tijd bereikten ons meerdere verhalen waaruit bleek dat het opstarten van een nieuwe opvanglocatie lang niet altijd over rozen gaat. Zoals in de wijk Kanaleneiland in Utrecht, waar gastouder Mandy probeerde een opvang te starten.
Omgaan met je Raad van Toezicht. ‘Choose your battles’
Veel directeuren/bestuurders in de kinderopvang hebben wel eens gedoe met hun Raad van Toezicht (RvT) of Raad van Commissarissen (RvC). Deze Raad heeft de touwtjes in handen: hij kan de bestuurder ontslaan, maar hoeft zelf geen externe verantwoording af te leggen over z'n functioneren. Een goede relatie met deze toezichthouders is dus van belang. Tijdens een workshop van de Beroepsvereniging directeuren in de kinderopvang (bdKO) werd uitgebreid besproken hoe je die relatie kunt vormgeven.
Column: Jouw plek
In de wintermaanden, aan het einde van het jaar, maken we vaak net iets meer werk van het typisch Nederlandse begrip ‘gezelligheid'.
Column Uit de media: Stapsgewijs?
‘Het kabinet is gevallen, leve de gratis kinderopvang' is de kop van een artikel van Lynn Berger in de Correspondent (11 juli). Econoom Thomas van Huizen zegt erin dat uitstel niet zo'n slechte zaak is.
Editorial: VE, weg ermee?
‘Voorschoolse educatie is onderdeel van het onderwijsachterstandenbeleid. Doel is om peuters met een mogelijk (taal)achterstand, ook wel “doelgroepkinderen” genoemd, beter voor te bereiden op de basisschool.' Aldus de Inspectie van het Onderwijs. Mooi streven waar niemand op tegen zal zijn. Maar dat is op papier. De uitvoering is ingewikkeld.
Vijf vrije vragen aan: Fatma Simsek
Fatma Simsek is locatiemanager bij Wasko, dat ongeveer 55 locaties in de Alblasserwaard heeft. ‘In de vier jaar dat ik hier werk, heb ik een enorm netwerk opgebouwd met gemeente, jeugdhulp, consultatiebureau, bibliotheek, sportverenigingen, bibliotheek en leveranciers.'
Column: De plek van ‘the village’
Raster werkt aan kinderopvanglocaties die meer zijn dan ‘dienstverleningsplekken'. Onze locaties groeien naar plaatsen waar gemeenschappen zich kunnen vormen. Zo willen we bijdragen aan gemeenschapskracht en al het onbenutte goud dat onze samenleving te bieden heeft, delven. Dan krijgt ‘the village' echt een plek in ‘it takes a village to raise a child'.
Uit de ivoren toren: De pedagogisch coach
Ineens was-ie er: de pedagogisch coach. Wetenschappelijk onderzoek liet positieve effecten zien van gerichte nascholing op de competenties van de staf èn de ontwikkeling van kinderen.
Goed Werkgeverschap – Functiedifferentiatie: verlaging werkdruk en verhoging werkgeluk
Monique Dongelmans, directeur/bestuurder van Kinderopvang Mundo in Rotterdam, vroeg zich een paar jaar geleden af of de eisen die we stellen aan pedagogisch medewerkers wel realistisch zijn. Deze retorische vraag leidde tot een nieuwe strategie in het werkgeverschap van Mundo; er kwamen nieuwe functies zoals netwerkspecialisten, gastheren/vrouwen en een andere invulling van het management. Het ministerie van SZW is enthousiast over de aanpak van Mundo.
