1. Bereid voor

De voorbereiding begint thuis. Raad de ouders aan om alles van tevoren rustig door te praten met het kind dat voor het eerst naar de opvang gaat. Zorg dat het kind dingen weet als: op welke plek in het gebouw zeg je gedag, wie is daar (pedagogisch medewerker) om je op te vangen, wie trekt je jas uit, wanneer komt papa of mama ophalen enzovoort. ‘Ik breng je naar binnen in die leuke hal met de gele beren, dan doen we samen je jas uit in de hal en dan ga jij met lieve juf Rosa mee en dan mag je met de andere kindjes spelen. Na het spelen kom ik jou om half zes weer ophalen.’ Op die manier is het geen schok voor het kind dat mama ineens gedag zegt en verdwijnt.

2. Houd het afscheid kort

Ouders hebben de neiging om er een tijdje bij te blijven als hun kind overstuur is, maar dat werkt averechts. Vertel ouders van tevoren: houd het afscheid kort.

3. Routine helpt

Routine is geruststellend en voelt veilig. Zorg dat het halen en brengen altijd op dezelfde manier gebeurt. Het is prettig voor het kind als het naar dezelfde plek wordt gebracht waar dan dezelfde pedagogisch medewerker staat. Zorg dat deze plek warm en gezellig is, zoals een hal met banken met lekkere kussens. Het kind krijgt dan een warme ontvangst: een gezellige plek en een vriendelijk vast gezicht.

4. Houd het positief

Een lastige voor de ouder die zelf ook tranen moet wegslikken, maar blijf positief. Kinderen voelen heel goed aan dat papa of mama ook verdrietig is en kopiëren dat gedrag. Praat met de ouder over dit moment.

‘Denk niet dat je als pedagogisch medewerker faalt als een kind verdrietig blijft’

5. Wees begripvol

Snap wat er aan de hand is, help ouders door hun kind warm te benaderen, maar overdrijf niet. Drama is niet nodig. Als jij als professional opgewekt zegt: ‘Ga maar lekker werken hoor, uit ervaring weet ik dat kinderen al snel heerlijk aan het spelen zijn’, dan voelt de ouder zich gerustgesteld.

6. Houd contact

De ouder die zich stoer positief heeft gehouden en kort afscheid heeft genomen, gaat wel met een steen in de maag naar zijn of haar werk. Het is prettig om dan later een appje te krijgen, wellicht met een foto, waarin je laat zien dat zoon of dochter inmiddels gekalmeerd is en rustig zit te spelen.

7. Iets herkenbaars

Als het lastig blijft voor het kind, geef het dan iets vertrouwds van thuis. Een foto van het gezin aan een ‘familiemuur’ (sowieso een leuk idee), een kroeldekentje van thuis, de eigen teddybeer of een T-shirt van mama. Dat kan troostend werken. Een verdrietig kind voelt zich in elk geval veilig als je het op schoot neemt en met het dekentje van thuis laat knuffelen.

8. Doe je werk

Denk niet dat je als pedagogisch medewerker faalt als een kind verdrietig blijft. Ook dit is je werk: het kind is bezig met een stukje ontwikkeling in zelfstandigheid, sociaal-emotionele groei. Tranen horen daar soms bij. Laat ruimte voor het verdriet en leid het kind vervolgens speels af door het uit te dagen met boeiend spel.

Bron: New York Times