Wil jij online beter zichtbaar worden voor ouders? Ben je toe aan bruikbare tips om via lokale zoekresultaten in Google te kunnen scoren met jouw kinderopvangorganisatie? Lees dan zeker dit artikel en ontdek waar je als kinderopvang organisatie eenvoudig mee kunt starten.

Er zijn keurige protocollen bij signalen en vermoedens van kindermishandeling bij het bedrijf waar ik werk. De weg die je moet bewandelen is duidelijk. Bij twijfel: toch melden. Zo kun je de verantwoordelijkheid als pm'er delen en worden er in eerste instantie stappen genomen in het contact met de ouders. Daarna is er nog een heel traject mogelijk. Dat neemt echter niet weg dat het erg lastig kan zijn om als pm'er de signalen op tijd op te pikken.

Vanochtend werd ik geprikkeld door een artikel over vrouwen in topfuncties. Nota bene een vrouwelijke senior vice-president zei dat de talenten van vrouwen vaak niet worden herkend en dat ze niet worden aangemoedigd om door te groeien naar een topfunctie. Ik ben het helemaal niet eens met deze vooraanstaande dame.

Na een heerlijke vaarvakantie (25 dagen in Nederland) ben ik eind augustus weer uitgerust gestart. Echter, doordat het bedrijf alweer in volle gang was, heb ik af en toe het idee dat ik een stroomversnelling ben terecht gekomen. Iedere dag merk ik dat ik net niet alles af heb wat ik mij had voorgenomen. En aan vooruitkijken kom ik nauwelijks toe.

Als hongerige wolven sluipen de twee om de vouwwagen; mijn oudste zoon Jacob en zijn kersverse campingvriend Tijn. Ondertussen bespreken ze fluisterend met elkaar wat de beste strategie is om hun hand te leggen op de felbegeerde iPad. Deze heb ik veilig weggestopt in een tas in de slaapcabine.

Ik ben klaar met de tekst 'Kinderopvang is duur'. Sinds de bezuiniging op de kinderopvangtoeslag roept iedereen dat te pas en te onpas. Vaak gecombineerd met de stelling dat de kinderopvangsector onvoldoende de meerwaarde over het voetlicht weet te brengen. En ja, met dat laatste ben ik het voor een belangrijk deel eens. Kinderopvang levert veel meer dan ouders en anderen vaak nog weten.

Als bso-leidster leerde ik eerder wat de uitwerking van humor was in mijn eigen groep en later ook wat het doet met de kleintjes van de dagopvang. Daar zat bij een collega de humor ook in het bloed. Het was dan ook zo grappig om te zien hoe kinderen van nauwelijks een jaar oud soms slap van de lach in hun kinderstoeltjes hingen. Prachtig die blik vol verwachting of de collega in kwestie door zou gaan met haar gekke toeren!

Op donderdag 28 augustus, ’s avonds in de NRC, had je het kunnen lezen. Dat de PO-raad bepleit dat de kinderopvang niet langer blootgesteld zou moeten worden aan de ‘grillen van de markt’. Rinda den Besten, de voorzitter van de PO-raad - de raad voor het primair onderwijs - heeft het opiniërende stuk geschreven. Ze zegt, even in het kort, dat de kinderopvang belangrijk is, maar dat de sector te lijden heeft onder de huidige wetgeving en, met name, de private markt waarin moet worden geopereerd. Kinderopvang is daardoor minder stabiel dan nodig is om echt kwalitatief voldoende en maatschappelijk waardevol te opereren.

Iedereen leert natuurlijk op zijn eigen manier. Mij inspireren met name managementboeken. Het voelt dan ook niet bezwaarlijk om dergelijke boeken op mijn nachtkastje te hebben liggen. Sterker nog, ik verheug me er al op om zo’n boek mee op vakantie te nemen.

Om nog een beetje in de zomerse sfeer te blijven, zal ik dit blog beginnen met een vakantietafereel. We bevonden ons in zonnig Zuid Frankrijk waar in een toeristisch plaatsje op iedere hoek van de straat een draaimolen te vinden was. Zoonlief (5) had zijn zinnen gezet op een uitbundig gouden exemplaar. Een ritje kostte 2 euro. Meneer dacht ook aan zijn broer en zus en vroeg mij daarom om 6 euro. Die kreeg hij niet. En daar was hij het uiteraard niet mee eens.