Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Ilse Raasing – Nu gaat het pas écht los!

In één week zeven medewerkers in quarantaine door de uitbraak van Omicron. Daarvan waren er drie zelf positief bevonden en de andere vier moesten in quarantaine doordat een huisgenoot positief was. Ze hadden hooguit een beetje keelpijn, maar niet noemenswaardig. Ze zouden normaliter gewoon gaan werken, maar dat mag niet.
blog-ilse-raasing-vier-muren-en-een-dak
Ilse Raasing

‘Maar ik heb zelf 5 weken geleden Covid gehad.’
‘Euh…’
De GGD weet het ook niet meer en zelfs in de landelijke kinderopvangprotocollen is onduidelijkheid. Op één dag drie telefoontjes naar de GGD over dezelfde cases en drie verschillende adviezen! Ik kan het ze niet eens meer kwalijk nemen.

Het OMT heeft het advies gegeven om bij twee besmettingen binnen een groep de groep in quarantaine te plaatsen. Een groep in quarantaine plaatsen terwijl niemand ziek is, een volwassene alleen een heel klein beetje keelpijn heeft en de kinderen ondervinden van deze variant, blijkbaar, helemaal geen hinder. Vandaag las ik een oproep vanuit de overheid om zorgpersoneel voorrang te geven binnen de kinderopvang. Bij het verzoek tot (tijdelijke) uitbreiding van uren, is het verzoek vanuit het kabinet om hier gehoor aan te geven. Maar we zijn toch zelf ‘zorgpersoneel’ en wij hebben toch zelf grote zorgen om de kinderopvang draaiende te houden? Helemaal met de nieuwe maatregel dat bij nauw contact de boel in quarantaine moet.

Nu gaat het écht los. Dat voel ik op mijn klompen aan. Buiten de lockdowns om is het altijd al buitengewoon lastig geweest – en voor heel veel kinderopvangorganisaties zelfs dramatisch lastig – om de personele roosters op orde te krijgen. Maar deze ‘Omicron-golf’, in combinatie met de nieuwe maatregelen, zullen het er niet makkelijker op maken. Ik hou mijn hart vast.

“Buiten de lockdowns om is het al buitengewoon lastig om de personele roosters op orde te krijgen, maar nu hou ik mijn hart vast.”

Zeven medewerkers in quarantaine is niet meer op te vangen. Zeven keer vijf dagen medewerkers opvangen met collega’s, oproepkrachten, locatiemanagers en alles wat maar een pedagogisch diploma heeft. Per 10 januari zal dat hangen en wurgen worden en volgens mij erger dan ooit. Ik ken veel organisaties die al groepen ‘definitief’ gesloten hebben, die locaties gesloten hebben, die tijden aangepast hebben of die tijdelijk maar vier dagen per week open zijn.

De kinderopvang is altijd een beetje ‘tweederangs’. Ondanks dat ik weet dat de overheid ons écht waardeert is het niet zichtbaar. Het feit alleen al dat men noemt dat we ons open moeten stellen voor de vraag van zorgpersoneel, geeft al aan dat de boodschap niet over is gekomen dat de kinderopvang zelf enorme zorg heeft om ons eigen ‘verzorgend personeel’ overeind te houden. Normaal gesproken ben ik niet van het woordje ‘zorg’ in de kinderopvang. We doen namelijk veel meer dan zorgen voor, maar voor mij is ‘zorg’ nu het woord dat met grote letters boven de kinderopvangorganisaties hangt.

Beste collega’s, beste pedagogisch medewerkers, succes in deze nieuwe tijd vol uitdagingen. Hou elkaar vast, werk samen en ZORG voor elkaar!

 

 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.