Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Josien Frinking – Plug en Play

Visites in Gouda
Als klein meisje ging ik vaak met m’n oma mee op kraamvisite. Oma was verloskundige in Gouda en heeft tot de respectabele leeftijd van 76 jaar meer dan 10.000 kinderen geplugd. Gedurende – en na de oorlog – fietste oma van dikke buik naar dikke buik, waarbij haar tienerdochters achter haar aan raceten op de fiets om de volgende ‘dikke buik op knappen‘ door te geven.

Privileges
Toen de vooruitgang zo ver was dat oma een auto aanschafte, permitteerde ze zich iedere willekeurige straat in te rijden – als het even kon tegen het verkeer in – op de stoep te parkeren of desnoods het volledige verkeer van Gouda plat te leggen. Onder het mom ‘vroedvrouw Beppe’ mag alles. Oma had bepaalde privileges in Gouda. Althans, dat vond zij zelf.

Moslima’s
Tegen het eind van haar carrière had ze nog een handjevol Moslima’s als patiënt.
Oma had geduld met Moslimvrouwen, die ’s avonds naar het spreekuur kwamen omdat alleen hun mannen Nederlands spraken. De moderne verloskundigen hadden hier geen tijd voor. Dus tufte oma in haar brik naar een moslim bevalling en nacontrole en in de schoolvakanties tufte ik met haar mee. Geen stoeprand was veilig voor ons.

Geboortefeest
Terwijl oma hieltjes prikte voor een druppeltje bloed en navelklemmetjes verwijderde, deed ik me – onder luid gegil van de baby – tegoed aan het suikerfestijn.
Bij Moslims wordt alles uit de kast getrokken als er visite is, zeker bij een geboorte. En omdat het not done is om nee te zeggen in de Moslimcultuur, zat ik regelmatig tot aan mijn paardenstaart onder de slagroomtaart en deed me tegoed aan suikernootjes, mierzoete limonade en van honing doordrenkte baklava. Ik hield er bij het ontbijt alvast maar rekening mee als oma aankondigde dat er weer visites gereden gingen worden.

Plantenbak
Bij de meesten Moslims zat het huis vol met mensen die ik niet verstond, stonk het naar goedkope eau de cologne, naar zweet en de thee was er niet te zuipen. Ik deed dan ook verwoede pogingen om deze in de plantenbak te deponeren, al vriendelijk knikkend voor nog een stukje taart – terwijl ik eigenlijk al op ploffen stond, maar dan merkte niemand dat ik de planten verzoop. Ware het niet dat de meeste planten bij Moslims thuis van plastieke aard waren.
Soms keerde wij met grote lamsbouten huiswaarts, die, naar oma’s zeggen, nog warm waren van de traditionele slacht in de badkuip, waar zij een uur tevoren van een onschuldig kermend lam afgesneden waren. Op zulke momenten haatte ik alle Moslims en wilde het liefst mijn suikerbuik leeg kotsen.

In de Praktijk
Jaren later zag ik in hoe waardevol deze praktijkbezoeken met oma zijn geweest, toen ik zelf bij Moslima’s thuiskwam, voor een kennismaking, een evaluatie of een ander kinderopvangbezoek. Het was de normaalste zaak van de wereld dat ik mijn schoenen bij de voordeur uitdeed en geen nee zei tegen een stukje taart. De verse jus en de suikernootjes ook niet afsloeg, hoewel ik bedankte voor de suiker met thee want we waren die morgen weer op dieet gegaan.

Ideale Gastouders
Tegenwoordig spreken veel Moslima’s goed Nederlands. Het stinkt er ook niet meer naar vieze eau de cologne en de badkamers zijn bloedvrij. Moslima´s( en andere allochtone vrouwen) zijn wellicht de grootste groep die de gastouderbranche rijk is. Een bewezen staat van integratie. Gastouderopvang betekent voor deze groep vrouwen de mogelijkheid op een bestaan, een eigen portemonnee en eigenwaarde. En daar mogen we soms best trots op zijn. Dat zou m´n oma ook geweest zijn!

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.