Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog Romy de Moor – Waar sta jij over 5 jaar?

Vandaag had ik mijn beoordelingsgesprek. Dit is een jaarlijks gesprek waarin zowel over het functioneren als over de leerdoelen voor het komende jaar wordt gesproken. Alles was prima. Mijn doelen van het afgelopen jaar zijn behaald en de nieuwe doelen zijn weer besproken.

“Waar zie jij jezelf over 5 jaar? “ 

Uhm, nou nog steeds op deze plek eigenlijk. Ik heb het naar mijn zin, ik ga met plezier naar mijn werk, ik weet precies wat er van mij wordt verwacht, dus waarom zou ik iets anders gaan doen?

1 april werk ik tien jaar op mijn huidige groep. Ik ben er officieel op mijn 20e verjaardag begonnen ( ja, ik word dus echt al bijna 30… ) In mei 2019 werk ik 12.5 jaar voor onze stichting. Ik had nooit verwacht hier zolang te blijven werken. De tijd vliegt!

Natuurlijk heb ik, zoals iedereen ongetwijfeld zal hebben, wel eens een moment waarop ik denk “ik wil wel eens iets anders doen”. Dat is gezond. Op dagen dat het erg druk is, dat er zoveel moet gebeuren, dat ik voor mijn gevoel de hele dag ren, ben ik er ook wel eens helemaal klaar mee. Maar dat zal iedereen toch wel eens hebben, ongeacht welk beroep hij/zij uitoefent?

‘Dát maakt mijn werk zo mooi’

Vandaag kwam ik op de groep en vertelde B aan mij : “Romy, J en ik hebben gisteren biertjes gedronken in het badhuis, dat droomde ik” Ik moest hier natuurlijk erg om lachen maar hield het in. Oh, en toen, wat hebben jullie erna gedaan? “Er waren monsters, maar gelukkig hadden we een zwaard om de monsters te verslaan, en daarna gingen we hard zwaaien met ons hoofd zodat we bloemkoolharen kregen” Jeetje, wat een gave droom had jij dan!

Zulke klein dingetjes maken het dat ik, na tien jaar, nog steeds met plezier naar mijn groepje toe ga. De gesprekken met mij, de gesprekken onderling, de kinderen die onafhankelijk willen zijn maar eigenlijk juist nog zo die warmte en veiligheid nodig hebben, dat maakt mijn werk zo mooi.

Zolang ik elke dag nog zin heb om de kinderen te zien, zolang ik na een vakantie niet kan wachten om die kleintjes weer te knuffelen, en zolang ik de behoefte voel om alle kinderen een fijne plek te geven waarin het zich op zijn/haar eigen manier durft te ontwikkelen, zie ik écht geen reden om iets anders te gaan zoeken.

In haar vorige blog legt Romy de gesprekken tussen kinderen weer haarscherp vast. Lees hier haar blog ‘jongens en meisjes’

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.