Milly kwam binnen, en Sergio, de host, zag meteen haar mooie ogen. Hij complimenteerde haar daarmee, en Milly zei dat ze wist dat ze mooie ogen had. Ogen die bij verwondering heel groot werden, bij nieuwsgierigheid tot kleine spleetjes geknepen werden, ogen die oprecht geïnteresseerd naar haar date keken. En ondanks dat Milly al gauw doorhad dat de ware Jacob niet voor haar neus zat, bleef ze stralen met die ogen, en haar hele mimiek.

Omdat de afloop zich wel liet raden, dwaalden mijn gedachten af. Milly aan het werk op haar groep, enthousiast met haar kinderen. Zo iemand die straalt en enorm veel positieve energie afgeeft. Die gaat lachen zodra ze het eerste kindje binnen ziet komen en meteen op ze afkomt. Die grapjes maakt, geïnteresseerd is in hoe het thuis ging, en de ouders aan het einde van de dag verrukt vertelt over wat al die bijzondere wezentjes die dag gedaan hebben.

Millys mimiek was iets wat ook meteen opviel. Je kon er eigenlijk niet omheen, zo sterk was haar non-verbale communicatie. Met die ogen dus, maar ook met haar handen, en haar houding. Ja, dacht ik, Milly heeft de perfecte skills om voor te kunnen lezen.

‘Milly, hoe lees jij voor op de groep? Laat je het ons weten?’

Even voor de duidelijkheid: iedereen kan voorlezen. En heel veel kinderen zijn al tevreden als ze lekker bij je mogen zitten en plaatjes mogen kijken in een prentenboek. Maar er zijn tegenwoordig genoeg tips te vinden om een beetje uit te pakken tijdens het voorleesmoment. Een daarvan? Gebruik je mimiek!

Met je mimiek volg je eigenlijk het verhaal. Is beer verbaasd? Dan kijk je ook verbaasd. Is ie boos? Trek gauw een frons! Speurt ‘ie om zich heen? Ja hoor, dan doe jij dat ook. Het mooie van het gebruiken van je mimiek is dat iedereen jou meteen met de hoofdpersoon identificeert. Jij wordt gewoon die beer!

Je kunt het natuurlijk zo gek maken als je zelf wilt, maar dat hoeft niet. Als je maar voorleest. Iedere dag. Gebruik een boek wat jouzelf aanspreekt. Al is het maar één goed boek, wat de kinderen hardop mee denderen. Waarbij ze precies jouw toon kopiëren. En later altijd fijne herinneringen bewaren aan dat verhaal. Kunnen rijmen als de beste. En, als het effe kan, fluitend door de Cito-toetsen fietsen! Door jouw tien minuten per dag!

Nog even terug naar Milly. Die eerste indruk was goed. Maar Milly, hoe lees jij voor op de groep? Laat je het ons weten? Liefs van PPINK