Op het kinderdagverblijf Johanna Margaretha in Amsterdam-Noord krijgen ouders op verschillende manieren de gelegenheid om bij Kaleidoscoop, dat op deze locatie in praktijk wordt toegepast, betrokken te zijn. In één van de groepen konden de ouders in de ochtend aan een gedeelte van het programma deelnemen. In de andere groep kwamen oma’s boekjes voorlezen en gaat de groep binnenkort met de kinderen en een paar ouders een uitstapje naar de bibliotheek maken.

In mijn groep, de babygroep, proberen wij de laatste tijd ouders te stimuleren om bij te dragen met hun (verborgen) talenten of hobby’s. En de eerste vruchten ervan hebben wij inmiddels ‘geplukt’.

Matthias, professioneel trombonist, wiens vrolijke, ondernemende dochtertje in onze groep zit, heeft zijn trombone naar de groep meegenomen. Op een leuke, kindvriendelijke en speelse manier heeft hij voor onze kleintjes verschillende melodietjes en kinderliedjes gespeeld.

‘Muziek is een kunstvorm die – wat mij betreft – de emoties het meeste raakt’

En de opa van een paar maanden oude kleindochter is met zijn gitaar naar de groep gekomen. De oma was er toen ook bij. Zij kon haar kleindochter lekker op schoot nemen en samen met de andere kinderen naar de liedjes luisteren. Het was even spannend voor sommige kinderen, maar de meesten luisterden toch ademloos. Een paar kinderen durfden het ook aan om heel vlakbij in de buurt van onze trombonist te komen en een paar losse onderdelen aan te raken.

Muziek is een kunstvorm die – wat mij betreft – van alle kunstvormen de emoties het meeste raakt. Muziek kan troosten, kalmeren, opvrolijken… En inderdaad, het aanvankelijke snikken van twee kleintjes voor wie de trombone in het begin een vreemde indringer in hun wereldje was, stopte heel snel. De zachte tonen van mooie muziek brachten hen tot rust.

Het waren twee leuke, kleine en voor de kinderen zeker verrijkende activiteiten. Ben benieuwd wat ons nog meer te wachten staat!